Уһаабыт сааскы түүн
Раиса Спиридоновна Сибирякова
Кинигэҕэ үрдүкү кылаас үөрэнээччилэрин, кинилэр учууталларын күннээҕи үлэлэрэ-хамнастара, түбүктэрэ-садьыктара иһирэхтик кэпсэнэр.
Олох киэҥ аартыгар саҥа үктэнэн эрэр оҕолор утарынан көрүүгэ төһө да дьорҕоот, сытыы курдук буоллаллар, ис иһигэр киирдэххэ, сүрдээх өс киирбэхтэр, уйаннар, чараастар. Кинилэр кэрэҕэ, үтүөҕэ тардыһаллар, күннээҕи олох хас биирдии түгэниттэн үөрэллэр-көтөллөр.
Раиса Спиридоновна Сибирякова-Аайа
Сааскы уһаабыт түүн
Хотууна хотоку
Быраас сэһэнэ
– Пахыый, бу эбээ мааны хотокута Хотууна харатыын! Мунна сүһүөхтээх эбит дуу? Хараҕыын, тураах оҕотун курдук эп-эриэнинэн эрилис-турулус көрөн түһээн. Мотуруус, туох быстар мөкү дьүһүннээх нууччатыгар кыыскын оҥотторбуккунуй? – бобуонньуктуу бааммыт былааттаах, хара малаҕар сирэйдээх дьахтар мин наһаа мара дьүһүммүттэн бэркэ кэлэйэн, чыпчырынан кэбиһэр.
– Дьэ диэмэ да, сорунаары сорунан, кырасыабай да соҕустан булуохха баар эбит, – ким эрэ сэҥээрэн чалаарар. – Микииттэ Маайаттатын били эспэдииссийэ киһититтэн кыыһа олох «тоҥ» дии. Сып-сырдык, ып-ыраас, мааска оҕотун курдук. Дьэ, улааттаҕына, баасынай баарысынатын ааттааҕа буолан тахсыа. Уол бөҕөтө эккирэтэн бурукучутуо.
Мин куһаҕаным бэрдиттэн кыбыстан ийэбэр саба түһэбин. Киниттэн ураты тугу барытын, кими барытын, ол иһигэр, аан бастаан ити тыллаах дьахталлары, ол ханна эрэ баар Маайатта бааһынай кыыһын абааһы көрөбүн. Сарылыы-сарылыы ытыах эрэ санаам кэлэр.
– Чэ-чэ, бээ хотуйдаар, тохтооҥ, бэлэскит үөнүн хончоҥнотон бүтүҥ! Бии бэйэлээх ийэтин көрсөөрү кэлбит оҕону моһуоктаан түһэҥҥит, – ийэм буойар саҥатын истэммин эрдийэбин.
Дьахталлар күлсэ-күлсэ тахсар тыастара иһиллэр. Мин ийэбиниин көтөхсөн иккиэйэҕин хаалабыт. Ийэм эбээлиин хайдах олорорбутун, детсакка туохха үөрэтэллэрин, тугу аһаталларын ыйытар. Хоһоон ааҕан лабыгыратабын:
Түргэн сыыдам «Газикка»
Төрдүө буолан олорон,
Тиийэн кэллим детсакка.
Чүөчэ эдьиий, дорообо…
«Газик» диэн тугуй? Мин ону билбэппин, билэ да сатаабаппын. Аттыбар ийэм эрэ баар буоллун. Детсакка сарсыарда арыылаах, саахардаах хааһы, күнүс миин уонна торуой сиэтэллэрин, кисиэл иһэрдэллэрин, онтон киэһэ үүтү кытары халаачык биэрэллэрин истэн үөрэр.
– Миигин батыһан манна кэлсибитиҥ эбэтэр дьиэҕэр олорбутуҥ буоллар, билбитиҥ эрэ балаҕан иһэ буолан, наай гыннар арыылаах килиэби мотуйуоҥ этэ. Көр, ол детсад барахсан аһа-үөлэ үчүгэйин, оҕо бөҕөтө баар ини, сыллыый?
Сөбүлэһэн кэҕис гынабын. Дьиҥинэн, мин дьиэҕэ олорорбун баҕас сирбэппин. Күнү быһа бэйэ талбытынан сылдьарыттан ордук, ама, туох үчүгэй баар буолуой? Эһэм туһахтаан кэлэрин кэтэһэн эбэбин кытары түннүгү маныыбыт. Ат туйаҕын тыаһа табыйан кэлэрин истээт, эбэбин туох эрэ диэн хаһыытаппытынан, таһырдьа ойон тахсабын. Эһэм бэрэмэдэйиттэн куобах, сороҕор курупааскы хостоон биэрбитин моонньуттан бобо харбаан, сыһа-соһо былаастаан дьиэҕэ киллэрэбин. Эһэм эбэбин мөхпүтүнэн киирэр:
– Кыыһы, аты баайа иликкэ, тоҕо ыытаҕын? Сунаакы бэйэбэр дылы, кырдьан, сиргэмтэҕэй буолбут, соһуйан, оҕону тэпсэн кэбистэҕинэ, тугу булан ылыахпытый!
Күһүнүгэр эһэм ыалдьыбыта, эбэм этэринии «охтор охтуутугар охтубута». Мин эһэбэр хамсатын уматан биэрэр үлэлэммитим. Удьурхай төбөлөөх хамсаҕа мохуорканы ыга симэммин, испиискэни уматан уот саҕабын, оборон соппойобун. Сороҕор олус күүскэ оборон кэбиһэбин, айахпар кэлбит ап-аһыы буруоҕа чачайан, сөтөллөбүн. Хамсаны эһэм айаҕар үҥүлүтэбин. Эһэм эрэйдээх иитиллибит саҕа сананан үөрээхтиир. «Көр, оҕолоох буолан туһаннаҕым». Эбиитин сыттыгын көннөрөн биэрэбин. Эһэм «хотокубун имэрийиэхпин, илиибин да кыайан көтөхпөт буолпун ээ… чэ, оом баахсан, баран оонньоо», – диэн ботугуруура иһиллэр. Хамсатын дириҥ-дириҥник оборо-оборо, буруону аҥаар дьабадьытынан таһаарар, утуйар-утуйбат сытар. Мин оонньуу сылдьаммын харахпын киниттэн араарбаппын, таҥаска уот кыыма түспэтин көрөбүн. Сотору хамса умуллар, ону ыламмын олоппоско уурабын.
Өтөр-өтөр үөлээннээхтэрэ кырдьаҕастар киирэллэр. Ааспыты сэһэргэһии буоллаҕына, эһэм сүрдээҕин сэргэхсийэр: «Ээ-э, дьэ, диэ да…Били Түөрдүөн Арыыга…» – диэн сэниэтэ суоҕунан сэҥээрэр. Онтон кэпсэтии дьиэ эргининээҕи сонунунан эргийэн, оҕоҕо-урууга кэллэҕинэ, соҥуорар.
Мэхээлэ уола Артыамый үөрэҕин бүтэрэн үлэһит буолбут, Ньукуу кыра кыыһа эргэ тахсыбыт, Микииттэ кийиитэ балыыһаҕа киирбит, оҕолонуохтаах үһү. Ити барыта киниэхэ ыараханнык тиийэр.
– Оо, Өлөксөйүм арҕааттан этэҥҥэ эргиллибитэ буоллар… сатаатар Бөдүөрэ эрэйдээх… – диир, үөһэ тыынар.
Уйбаан оҕонньор уоскутардыы:
– Буолар буолтун кэннэ хайаныллыа баарай, Адаам. Уодаһыннаах сэрии үгүс да ыччаппытын мэҥиэстэн барда. Манна да, боруоҥҥа да. Чэ, ити гынан, баар быстыбат, Мотурууһуҥ биир кыыс оҕону көрдөрдө дии.
– «Хонууттан булла» диэ. Ыал-ыал курдук ньир бааччы олоруох кисилэрбиэт… – сөтөллөн күпсүйэр, устунан иэрийэн, тыына хаайтаран барар.
Мин ойон туран, силлиир иһитин ылан биэрбиппэр, нөрүйэн силлиир, өрүтэ бөтүөхтүүр. Уйбаанныын көмөлөһөн сыттыгын булларабыт. Эһэм сүүһүн тутан көрөбүн, үнүр кэлэ сылдьыбыт биэлсэри үтүктэбин быһыылаах.
– Хайа, Адаам, бу кыыччааныҥ, хата, кимнээҕэр бэркэ ыарыылыыр эбит буолба-ат.
– Ээ, Дьэбдьиэ ханна эмит тахсан бардар эрэ суохтаппат, көрөөхтүүр. Оо, ол эрээри, бачча кыра киһиэхэ ыарыылаппыт да диэн, Айбыт иннигэр аньыыта бэрт буолаарай…
– Кэбиис, туох диэн эттэҥий, бэйэлээх бэйэҥ бас билэр балаҕаҥҥар сытан, бэйэлээх бэйэҥ эт-хаан сиэҥҥэр көрдөрбөккөҕүн…
Эһэм хаар түспүтүн кэннэ өлбүтэ. Миигин дьонум сүбэлэһэн «Хотууна эһэтин манаан сөбүн дьиэҕэ олордо, оҕо тэрилтэтигэр сырыттын» диэн уураахтыыллар. Бастаан утаа үөрэнэн быстыбакка, детсакка бэрт эрэйинэн барарым. Эбэбэр хас эмит төгүл хос-хос соруйтаран, элэ-была тылын этитэн, көрдөһүннэрэн сордуубун. Ыксаан кыйахаммыта буолан: «Дьэ, оччоҕуна, били чыпчаххайбыт ханна этэй, мээскэҕэр ыаллаатаҕым ээт», – дии-дии оһох кэннин өҥүөлүүр, оччоҕуна түргэн үлүгэрдик хомуна охсобун. Эбэм ону: «Оҕом ийэтин ахтаахтыыр быһыылаах. Иккиэйэх бэйэлэрэ икки аҥы сырыттахтара, бу хаһан пиэрмэ кыстыгын бөһүөлэккэ киллэрэн абырыыллар», – диэн кимнээҕи эрэ мөҕүттэрин быыһыгар ытамньыйан ылар. Биир эмит өрөбүлгэ, аргыс көһүннэҕинэ, бөһүөлэктэн сэттэ биэрэстэлээх сиргэ баар ферма кыстыгар, тэрийэн, ийэбэр хонноро ыытар. Дьэ, онон, бу кэлэн олоробун.
– Мин хотокум сотору улаатыа. Дьэ, көрөөрүҥ эрэ, кыыс оҕо кылааннааҕа буолан кынталдьыйан тахсыа. Чыычаах, кыыһырыма, ити оонньоон этэллэр, – ийэм ыга кууһан олорон төбөбүттэн сыллаан сырылатар. Ити миигин маратыттан хомойон ытаабатын диэн, алы гынан албыннаан этэр быһыылаах дии саныы-саныыбын, көтөххө олорон нухарыйан барабын.
Сарсыарда уһуктубутум – соҕотоҕун сытар эбиппин. Балаҕан иһигэр ким да суох, ийэм уонна атын дьахталлар бары хотонноругар тахсыбыттар. Оронум иннигэр тардыллан турар өрбөх быыс бадаархай ойуутугар баар туох эрэ үс муннуктаахтары бутулла-бутулла, хат-хат ааҕабын. Сотору ийэм хотонтон киирэн миигин таҥыннарар, сирэйбин сууннарар, баттахпын өрөр, аһатар. Бэҕэһээ кэлсибит сыарҕалаах аттаах киһинэн бөһүөлэккэ төннөр, миигин тулуупка хороччу суулаан уонна сирэйбиттэн сыллаан-сыллаан баран, эбэбэр төттөрү ыытар. «Хотууна минньигэс сыта бүттэ-э, Эбээ Дьэбдьиэҕэ туох да хаалбата-а…» – били тыллаах дьахталлар күлсэ хаалаллар.
Ити «дьүһүммүнэн олус да бүрэбин» диир санаа миигин балачча кэмҥэ диэри батыһа сылдьыбыта. Детсакка кыргыттар нэдиэлэ саҕаланыыта мааны былаачыйа кэтэн кэлбиттэринэн, хайдах дьүһүннээх лиэнтэлээхтэринэн «өҥнөнөр» идэлээхтэрэ. Аны онно утары туруоруллан, хайаан да кимиэнэ эмит куһаҕана, мөлтөҕө арыллара. «Муочукка былаачыйата көрүүй, сиэбэ маннык оһуордаах», онтон «Оо, Таайа киэнэ абырахтаах», эбэтэр «кыччаан хаалбыт дии» диэн. Итинник туох эмит итэҕэстээҕэ «булуллубут» оҕо ол күнү быһа настарыанньата «алдьанара». Дьоммор соҕотох буоламмын, таҥаспынан баҕас маанылартан соччо хаалсыбат этим. Баттахпын эбэм сатаан өрбөт этэ, уоллуу кырыйан кэбиһэрэ. Оттон дьүһүнү ырытыы миэхэ саамай «кутталлаах» өрүтүм. Мин саҕа харалар син балачча бааллара буолуо эрээри, сирэйим харата, муннум сүһүөхтээҕэ, онуоха эбэн хараҕым хайдаҕа эрэ ахтылыннахтарына, чахчыта даҕаны сиилэммиккэ-хоһуламмыкка холонорум. Ырыаҕа-тойукка, үҥкүүгэ-битиигэ мээнэ кытта сатаабат этим. Иитээччилэр «Байатаанаба Катя түргэнник өйүгэр тутар, саҥата чуолкай» диэн хайгыыллара, онон кэнсиэртэргэ хоһоон аахтараллара. Онтон үҥкүүгэ, Өктөөп 50 сылыгар анаммыт фестиваль кэнсиэрдигэр бэлэмнээбит кулууп түөтэтэ: «Эс, бу кыыс сыыйыллар, ансаамбылга барсыбат, бөдөҥө-садаҥа, оҕоттон эрэ уһулу чоройон» диэҕиттэн, төрүт чугаһаппаттара.
Ийэм пиэрмэ үлэтиттэн орпот буолан, детсаттан эрэ кэллэрбин, булкуһар киһим – эбэм. Халдьалаах тимир солууру таҥкынатан, иккиэн сэнньилиһэн хотоҥҥо тахсабыт. Эбэм ынахтарын ыыр кэмигэр мин ньирэйдэрбин имэрийэбин, тарбахпын эмтэрэбин. Сороҕор хоспох оһоҕор мас киллэрэ чугас тыаҕа тахсабыт. Эбэм чөҥөчөк кэбирээбит төрдүн чохороонунан үлтү сынньар. Мин сытыган хатыҥтан туоһун арааран титириккэ тэбээммин, таҥаспын бүтүннүү саркаах оҥоробун. Биирдэспит ураҕаска хоҥхолойу толору үөлэн, иккиспит тирбэҕэ быаҕа мас сүгэн, бэркэ кыайбыт-хоппут киэбин туттан, төннөбүт. Ойуур саҕатыттан бу көстөн турар дьиэбитигэр аара хаста даҕаны сынньанан тиийэбит. Мин лыахтаан сүүрэкэлээммин, эбэтэр моҕотойу эккирэтэммин, эбэтэр күөх халлааҥҥа кый ырааҕынан куһуура көтөр сөмөлүөтү мыҥаан аралдьыйан хааллахпына, арыт-ардыгар сынньалаҥмыт аһары уһаан хаалар. «Уу, олордохпутун ньии, күн ырааттаҕа, сыллыый, хоҥхолойгун хомуй…» – эбэм туран үнүөхтүүр. Маһын кыайбакка, миэхэ үттэрэн сүгэр. Бытаан-бытааннык лэппэрдэтэлээн айаммытын салгыыбыт. Эбэм киҥинэйэн ыллыыр:
Кэрэкэчээн эрэ бэрэкэчээн,
Кэрэхсэллээх эрэ бэрэкэчээн…
– Эбээ, ити Кыһыл Бэргэһэчээн туһунан тоҕо ыллыыгын?
– Ханнык Кыһыл Бэргэһэчээн?
– Оттон «кэрэчээн эрэ бэргэһэчээн, кэрэхтээх эрэ бэргэһэчээн….» диигин дии.
– Аат-туол-оҕун да, оннук иһиллэр эбит дуу. Оо, былыр ити ырыаны ыллаан бөҕөтөө… Ээ-һэ, ээ-э… – хоһооно суох киҥинэйэр. Ол аайы сүгэн иһэр маһа «лыкыр-лыкыр» ыллаһар.
Сүгэһэрбитин хоспоххо киллэрэбит. Эбэм маһын оһох чанчыгар «сарк» гыннара түһэрэр, «эҥил баһым бүттэ» диир, имэринэр. Мин хоҥхолойбун ол аттыгар быраҕан «тарк» гыннарабын, «эҥил баһым бүппүт» диэн эбэбэр көрдөрөбүн, эмиэ имэринэбин. Ону: «Ээ, и-һоом баахсаны та (оҕом барахсаны да)», – диэн күлэр. Тэбэнэн-сахсынан, чуолкайдаан эттэххэ, кини миигин эргитэ сылдьан тэбээн, бэл баттахпар хатаммыт мас сыыһын ылан, дьиэбитигэр киирэбит. Сылайбыт-элэйбит дьон быһыытынан чээйдээн сыйгытабыт.
Маҕаһыыҥҥа барыы биир туспа кэтэһиилээх кэрэ түгэн. Ыраахтан көрөн, маҕаһыын таһыгар мустар оҕо-уруу: «Оок, Адаамкалар иһэллэр!«– дэһэн уруйдуу көрсөллөр. Эһэм Адаам диэн ааттааҕын иһин, биһиги ыалы «Адаамнар» эбэтэр «Адаамкалар», өссө тупсаран, араспаанньабытыттан таһааран эбитэ дуу, «Баай Адаамкалар» диэн ааттыыллар. Эбэм дьүөгэлэрэ эмээхситтэри көрсөн кэпсэтэр. «Хайыы, хотукаа, кыыһыҥ бачча буола охсубут дуу», – уҥуоҕунан кып-кыра, төп-төгүрүк, мытырыйбыт сирэйдээх Татыына миигин көрдөҕүн аайы соһуйар. «Бээ, мантыкаҕыт тупсарыллыбыт сомуорускай боруода Адаам Дьэбдьиэ эбит буолбаат. Иккиэн хааман иһэргитин көрдөххө, ырбаахыгыт байбарыта сайбаһан, илиигитин тиэрэ дайбаһан хаамаргыт үкчүгүт сүр», – дэһэллэр атыттара. Көрүү-истии түмүгүнэн хайгыыллар: «Сыыҥа суох, сирэйэ-хараҕа арылыйан ып-ыраас, киинэ оҕотун курдук». Кинилэргэ «киинэ киэнин курдук» диэн саамай үрдүк сыанабыл. Эбэтин аттыгар нээтэллэн турар сэрбэллибит баттахтаах кыыс муннун анна субуруйа сылдьарын уонна илиитин көхсө харааран хаалбытын көрөн киэмсийэ туттабын. Ырыа ыллыыбын:
Сиэхтээ-сиэхтээ,
Байбадуок-байдабуок, байдабуок,
Суол мууска миитэрэбии,
Аптабуутара пиика-а-а
Араастаан тардабын, уһатабын. Эмээхситтэр оҕолуу үөрэллэр, ытыс таһыналлар, эбэм үөрэр: «Ити детсакка үөрэтэллэр». Маҥнайгы кылааһы бүтэрбит Татыына сиэнэ кыыһын сиэтэн аҕалан, мин аттыбар туруораллар, иккиэммитин хаттаан ыллаталлар:
Солнышко во дворе,
А в саду тропинка-а…
Мин хайҕанаммын, эбэм саха тэҥэ суох буолар, кэмпиэт ылан биэрэр. Кини үөрэриттэн мин эмиэ үөрэбин, кэмпиэтиттэн оҕолорго бэрситэлиибин, эбэбин харбыйбыт иэдэһиттэн уураан «чоп» гыннарабын. Кырдьаҕастар: «Хор, сиэнчэрбин буолан, сылламтаҕай эбит ээ уонна ити амараҕын оҕоккотун!» – дэһэллэр. Ас-үөл бөҕөтүн ылан, суумкабытын толору хаалаан, ырыа аргыстанан дьиэлиибит.
Эбэм эрэйдээх көрбүтэ эрэ мин этим. Уончата оҕоломмутуттан үһүн эрэ тутан хаалбыт. Уола Өлөксөй куоракка учуутал үөрэҕэр үөрэнэн иһэн, сэриигэ барбыт, онтон эргиллибэтэх. Улахан кыыһа Бөдүөрэ, уон алталааҕар, күһүөрү кыһын маныы саҕана, холкуос сүөһүлэрин быысаһа сылдьан ууга түспүт. Онно тымныйбыта сэтэрэн, кыһыны быһа ыалдьан, 1943 сыл сааһыгар өлбүт. Сундуугун түгэҕиттэн убайым саһаран хаалбыт хаартыскатын, фронтан ыыппыт аҕыйах суругун уонна эдьиийим чап-чараас сиитэс былаатын хостоон таһааран, сүрэҕэр ыга туттар. «Кырыыстаах сэрии чыычаахтарбын сиэн барда. Тутан хаалбытым бу эрэ», – диэн хараҕын уутунан суунаахтыыр. Оҕолорун саастыы дьону көрө-көрө уйадыйар, «Өлөксөй быйыл 45-һэ, Бөдүөрэ 40-на буолар» диэн муҥнанар. Кыра кыыһа – мин ийэм соҕотох сиэни биэрбит буолан, олус таратара. Миигин хайҕаатахтарына, бэйэтин эппиттээҕэр ордук үөрэрэ-көтөрө, ону дьээбэлээх тыллаахтар «Адаам Дьэбдьиэ сиэнэ кыыһы «үчүгэй» диэбиккэ, кыахтааҕа буоллар, Элиэнньин уордьанын да биэриэх эбит», – дэһэллэрэ иһиллэрэ. Оттон алҕас холустук саҥаран кэбиспити ирдээн тиийэн үлтү мөҕөн, «ээҕин» этитэн тэйэрэ.
Оскуолаҕа киириэм иннинээҕи саас. Хонуу кууран таһырдьа оонньотоллор. Биирдэ улахан бөлөх оҕолоро бэркэ астынан, мааспыт табыллан сырсыакалаһа оонньуу сырыттыбыт. Остуорастыыр Мааса, туохтан сылтаан эбитэ буолла, миигин саҥаран турда: «Оо, бу Баай Адаамка хаамаайы нууччаттан сиэнэ, дьэ, эмиэ дьэрэкэччийэн эрэр дии. Хотуой, туох ааттаах мэниктээн хааллыҥ, сарылыы-сарылыы сүүрэн адахаччыйан. Аны өһүргэнэн толлойдо дии, ити күлтэччи көрбүккүнэн миигин куттаары гынныҥ дуо?». Ону эбэм тастыҥ балта асчыт Илибиэтэ түбэһиэх истэн кэбиһэн эбэбэр кэпсээн биэрээхтээбит. Дьэ, эбэм оччону истэн баран, ол Маасаны кэлэн оҥочолооҕун оҥорбото дуо? Оҕолор, иитээччилэр, бэл, сэбиэдиссэй Анна Руфовна, бары баалларыгар детсакка кэлэн бэрт элбэҕи саҥаран-иҥэрэн уйманыктаммыта. Онтон быһыта-орута өйдөөн хаалбытым диэн маннык: «Сэрии-сут саҕана аҥаардас ийэҕитигэр түөрт оҕо буолан сутаан иэҕэйбиккитигэр, ол Баай Адаамкаҥ булда-аһа абыраабатаҕа дуо? Хааннаах басыыһы утары сэриигэ ол Баай Адаамкаҥ баар эрэ соҕотох уола баран умсубатаҕа дуо? Уонна баран, очоҕоһуҥ сонообутун уйбакка тотон өлөҥҥүн, бүтүн аймахтан бу биир куһаҕан оҕо баарыгар кылар хараххын ааллардаҕыҥ! Сэбиэскэй дьассаат тутаах үлэһитэ буолан бараҥҥын. Дьэ, аны ити курдук биирдэ эмит бэлэстэтэн көр эрэ, сэбиэккэ үҥсэн үлэҕиттэн үүрдэриэм. Биһиги эйиэхэ таах үөхтэрэн кэбиһэр дьон буолбатахпыт, ысынаайпыр Кыһыл Аармыйа кэргэнэбит….» – эҥин диэн. Өлөксөй снайпер эбитэ үһү, онон, бу «снайпер Кыһыл армеец кэргэнэбит» диэн тыллары эбэм дэҥҥэ, бэркэ ыксаатаҕына эрэ, баттанным-атаҕастанным дии санаатаҕына эбэтэр тугу эмит аахсаары гыннаҕына ыһыктара. Итинник суоһар тыллартан «сэбиэскэй детсад тутаах үлэһитэ», киһи эрэ буоллар, саллыбыта быһыылааҕа. Икки-хас хонукка «куһаҕаннарын харайтара сылдьаннар, оҕолорбут хобулааннар ыттыы үөхтэрэллэрэ итэҕэс», – дии-дии айаҕын иһигэр ботугураамахтаабыта. Ол эрээри, миигин эрэ буолбакка, атын да оҕолору мээнэ хоһулуура, саҥарара тохтообута. Сотору сайын буолан, бары тарҕаспыппыт, күһүнүгэр оскуола боруогун атыллаабытым. Ити 1968 сыллаахха этэ.
