Книги жанра детская литература
«Татар кызы» (1909) хикӘясендӘ, экзистенциализм ҺӘм экспрессионизм алымнарын оста кулланып, татар хатын-кызын ире кулындагы уенчыкка, Ә соҢыннан «тере мӘеткӘ» ӘверелҮдӘн, феодаль-патриархаль изелҮдӘн коткару проблемасы кҮтӘрелӘ. ФабуланыҢ – ӨзеклӘр, композициянеҢ схема рӘвешендӘ бирелҮе, героиняныҢ ЯшӘҮ белӘн ҮлемнеҢ шартлы чигендӘ торуын кҮрсӘтӘ модернистик ӘдӘбиятныҢ тӨрле алымнарын куллану ысул…
Әлеге аудиокитапта шагыйрьнеҢ иҢ танылган шигырьлӘре туплап бирелде.
БӨек татар шагыйре Габдулла ТукайныҢ «Су анасы» – иҢ популяр Әкият. АныҢ нигезендӘ Татар мифологиясеннӘн алынган су рухы ята. Китап мӘктӘпкӘчӘ ҺӘм кече яшьтӘге мӘктӘп балаларына адреслана.
Әлеге китапта татар ӘдӘбияты классигы, галим, публицист, дӘҮлӘт ҺӘм ҖӘмӘгать эшлеклесе ГалимҖан ИбраҺимовныҢ «Казакъ кызы» романы урын алды. Китап Г.ИбраҺимов иҖаты белӘн кызыксынган киң катлау укучылар игътибарына тӘкъдим ителӘ.
БӨек татар шагыйре Габдулла ТукайныҢ иҢ популяр Әкият-поэмасы. Китап мӘктӘпкӘчӘ ҺӘм кече яшьтӘге мӘктӘп балаларына адреслана.
«Тормыш баскычлары» (1927) повестенда М.Гафури Беренче бӨтендӨнья сугышы ҺӘм 1917 елгы революция темаларына кабат ӘйлӘнеп кайта. Автор повестьныҢ тӨп герое ВахитныҢ характеры формалашуын, аныҢ хезмӘт иялӘре хокукы Өчен чын кӨрӘшче булып китҮен кҮрсӘтӘ.
Әлеге аудиокитапта шагыйрьнеҢ иҢ танылган шигырьлӘре туплап бирелде.
Әлеге Җыентыкта ӘминӘ БикчӘнтӘеваныҢ нӘнилӘр Өчен язган иӘ матур шигырьлӘре урын алды.
ӘсӘрдӘ авторныҢ миллӘтпӘрвӘр кӨрӘштӘшлӘре белӘн 14 кӨн буена Ирек мӘйданында ачлыкта утырулары, монда аныӘ Үз башыннан кичкӘн вакыйгалар, кичергӘн уй-тойгылары сурӘтлӘнӘ.
Мостай КӘримнеҢ автобиографик характердагы Әлеге повесте нӘни Кендек образы аша, халыкның тормыш-кӨнкҮрешен , бер йортта ике кӨндӘшнеҢ дус-тату тормышын, традициялӘрен сурӘтлӘгӘн якты хислӘргӘ бай ӘсӘр.
Гидроэлектростанция тӨзелҮгӘ бӘйле рӘвештӘ, ҮзӘннӘрнеҢ, урманнарныҢ су астында калуы, урман хайваннарыныҢ кҮченеп китҮе, бал кортларыныҢ урыныннан кҮчерелҮе – боларныҢ барысыныҢ да Үсмер кҮҢелендӘ кузгаткан кичерелешлӘре хакындагы ӘсӘр.
Табигать ҺӘрбер кешене ирекле итеп яралта. ШуҢа кҮрӘ аныҢ Өчен бу дӨньяда иректӘн дӘ кадерлерӘк берни дӘ була алмыйдыр. Әлеге мӘҖмугада тупланган шигырьлӘрдӘ шагыйрьнеҢ Җан хӨрлеге, шӘхес иреге турында уйланулары ҮзӘккӘ алына.
ӘсӘр, татар тарихыныҢ моҢа кадӘр аз яктыртылган гаять катлаулы Казан ханлыгы чорын чагылдыру белән бергӘ, кешелӘр арасындагы мӨнӘсӘбӘтлӘрнеҢ сафлыгын, мӘхӘббӘт ҺӘм дуслыкныҢ тирӘнлеген, хыянӘтнеҢ ачылыгын тасвирлаудагы осталыгы, тормышчанлыгы белӘн дӘ ҖӘлеп итӘ.
ФӘнис ЯруллинныҢ автобиографик характердагы повесте,ӘсӘрнеҢ тӨп герое ФӘнияр – авторныҢ Үзе шикелле Үк армиядӘ имгӘнеп, урын ӨстендӘ кала, ихтыяр кӨчен Җуймый, яшӘҮ Өчен кӨрӘшӘ.
Беренче урында нӘрсӘ: эшме, гаилӘме; урындагы Әти белӘн урынсыз калган ӘтинеҢ кадере ҮзгӘрӘме? Кеше кадере, аныҢ ҖӘмгыятьтӘ тоткан урынына карап, кадерле йӘ кадерсез булуы, тҮрӘнеҢ Җылы урынын югалтуыныҢ нинди фаҖигагӘ китерӘ алуы турындагы ӘсӘр.