классическая проза

Ворис (Йўлчиев) – бугунги кунда дунё китобхонлари томо нидан эътироф этилаётган озарбайжонлик ёзувчи. 2018 йилда Россияда «Йилнинг энг яхши ёзувчиси» дея тан олинган. Биз нинг китобхонлар учун унинг асарлари ҳали унчалик таниш эмас, мазкур асар ҳам илк бор нашрга тайёрланди. Таржи мон Рустам Жабборов асарни ўгиришда ёзувчининг табиатига, дунёсига кира олган, асарни Ворис бўлиб етказа олган. Буни китоб мутолааси давомида яққол сезишингиз мумкин. Асарда бош қаҳрамон битта эмас. Бир давр, бир муҳит, бир шароитда улғайган икки синфдош дўстнинг ҳаёт йўллари мутлақо фарқли. Дунёқарашлар турлича, мақсадлар, қаҳрамон ларнинг характери турфа хил, албатта-да, асли ҳаёт шундай яралган, аммо… «Ҳаёт – бойлар учун туҳфа, камбағаллар учун жазо», – деган қаҳрамон ўз фикрида қанчалик собит? Ёки биз ҳам «Ҳаётни ўзимизга ҳадя этган инъомлари учун эмас, балки ҳадя этиши кутилаётган неъматлари учун севамиз»ми? Аммо якун ўқувчи қаршисидаги саволларга жавоб бера олади. Асар мутолаасидан сўнг ўзингизга манзур бўлган яна бир ёзувчи кашф этишингиздан умидвормиз.

Ворис Йўлчиев