Ничекләр түзәр икән?
Сөю табыла икән ул,
Җанга кагыла икән.
Сөю хисе көтмәгәндә,
Кинәт кабына икән!
Шул сөюнең утларында
Мәңге янасы икән!
Җандагы төзәлмәс яра –
Шуның ярасы икән!
Монда барсы да буталган:
Ләззәте, газабы да.
Булмыйдыр Сөю Юлының
Башы да, азагы да…
2
Үпкән-кочкан – җилгә очкан…
Халык сүзе хак икән.
Сөю сүзе татлы икән,
Сөю төсе ак икән.
Тоттым дигәч, очып китә,
Тоттым дигәч, кача ул.
Бер җиргә төшә егылып,
Бер күкләргә аша ул!
Күңелеңә кереп сайрый,
Үксеп елый кайчакта.
Бер карыйсың – еракта ул,
Бер карыйсың – кочакта.
Сөю кошы – Ходай кошы,
Тормый күзгә күренеп,
Тормый шул күзгә күренеп,
Тотып булмый үрелеп.
Сөю кошы тик тормый шул,
Сөю кошы тоттырмый.
Сөю кошы – җилбәзәк кош,
Тоттырса да күп тормый.
Сөю кошы – серле бер кош,
Түгел тылсым гына да…
Күренә дә югала ул,
Безне ымсындыра да.
Сөю кошы алдый, көлә
Яшеннән һәм картыннан.
Сөю кошы, алдаса да,
Ияртә үз артыннан.
Күпме гашыйклар ярларын
Кысып кочмаган әле.
Үпкән-кочкан – җилгә очкан…
Бер дә очмаган әле!
Безгә дигән менә дигән
Кызлар бетмәгән әле!
Үбәрбез дә, кочарбыз да:
Вакыт үтмәгән әле!
