Укыганда ләббәйкәләп торган кешем.
12.04.2012
Мәскәүгә бар
Казаныңны бик яратыйм дисәң,
Мәскәүләргә барып кайт икән.
Башкаланың таштан пулатлары
Күңелемә бик тә ят икән.
Анда баргач җәннәт кочагы күк
Шаулы урамдагы өең дә.
Моңсулата икән кар юклыгы
Яңа елга кергән бу төндә.
Казан шавы авыл тынлыгы күк
Кала икән Мәскәү түрендә.
Туган илнең хәтта кары җылы,
Җиле йомшак ятлар илендә.
Туган җирнең кешеләре якын,
Бар да матур, бар да кадерле.
Урам этләре дә бик юашлар,
Үзеңнеке кебек һәрбере.
Бик тә биек йортның иң-иң соңгы
Катыннан да өең күренми —
Мәскәүләрдән Казан ерак икән, —
Анда баргач, шуны белдем мин.
19.04.2013
Үзгәреш
Син үзгәрдең, диләр миңа танышларым.
Бу яз мине әллә инде гашыйк иткән?
Түбәләрдән тамчы тамган көйгә генә
Йөрәгемдә ниндидер ят хисләр бүрткән…
Тамчы тамган көйгә генә тибәдер ул,
Тып-тып кына, уйнап кына, җиңел генә.
Син үзгәрдең, диләр миңа танышларым,
Карыйлар да тез өстеннән күлмәгемә.
Күлмәк бит ул – кабык кына, кием генә.
Йөрәгемдә ниләр барын һич күрмәссез.
Йөрәк менә яшьлегенә кайтып бара,
Гәүдәм тарта, ашыкма, дип, мәрхәмәтсез!
Чү, туктап тор светофорда, тукталышта,
Өлгермим, ди, артларыңнан җитә алмыйм,
Автобуска утырсам да, йөгерсәм дә,
Бу яшемнән һич кенә дә китә алмыйм.
Бу яшемне теләсәм дә бирә алмыйм
Күршемә дә, үч саклаган дошманга да,
Синең инде бар да җитеш, дип сөенгән,
Кызың үскән, дип сокланган дусларга да.
Чү, йөрәгем, ашыкмачы, тәннән башка
Яши алу һичбер вакыт көчеңдә юк.
Синең, кабат тәннәремдә шытар өчен,
Язны кышта көтеп яткан төшең дә юк.
Йөрәк мине тыңламый һич, кайтып бара
Яшьлегемә, йоклыйм төшләр күрә-күрә.
Урын җәйсәң кисәтә ул: һич югында,
Бу төшеңдә өлгерә күр үбешергә.
12.04.2012
Татарстан урамыннан барам
Татарстан урамыннан барам,
Казан үзәгенә илтә юл.
«Тукай бакчасы» нда бер тын алам,
Адымымны җиңел итәр ул.
Бер тын алам, тимер утыргычның
Тәнгә үтеп керә салкыны.
Һәйкәл тирәләре – чәчәк кенә…
Таҗларында миңа ят җылы.
Таҗларында бии күбәләкләр
Миңа таныш түгел көйләргә.
Тукталган ла идем Тукаема
Үз телемдә шигырь сөйләргә.
Аңлый алса, мине Шагыйрь аңлар,
Таш тәнендә бардыр күк җаны.
Утыргычка килеп утырдым да
Укыдым мин аңа Тукайны.
Аһәңнәрен сайлап, тынышларын,
Мәгънәләрен – аңлый алганча.
Һәм сөйләштек аннан Тукай белән
Ана телебездә таңгача.
Һәйкәл тирәләре – чыклы чәчәк…
