Навоий ҳам отдан тушган сиз учун,
Миллатимиз қароғисиз, устозлар,
Маърифатнинг чироғисиз, устозлар.
Ҳар боланинг кулгусидан яйраган,
Ҳур булбулсиз ўзбек бўлиб сайраган,
Меҳр – булоқ қалбингизда қайнаган,
Садоқатнинг сўроғисиз, устозлар,
Яхшиликнинг ёноғисиз, устозлар.
Бўз кийиб ҳам бўзламаган инсонсиз,
Нақшбандий боғларига боғбонсиз,
Амир Темур таъзим қилган сарбонсиз,
Зиё мулкин байроғисиз, устозлар,
Кўнгилларнинг ардоғисиз, устозлар.
Бир кўзгусиз юзларида доғи йўқ,
Шогирдларнинг сиздан юксак тоғи йўқ,
Олов ўчса, келиб сиздан сўрар чўғ,
Тафаккурнинг ўчоғисиз, устозлар,
Қадру қиммат бармоғисиз, устозлар.
Онам берган тилни бурро қилган зот,
Ватан сўзин дилга имло қилган зот,
Авлодларга жонин фидо қилган зот,
Сиз рост сўзнинг салмоғисиз, устозлар,
Сиз офтобнинг қучоғисиз, устозлар.
ЭЛЛИКҚАЛЪА
Неъматилла ХУДОЙБЕРГАНОВга
Ҳар қарич ерида боболар хоки,
Тиз чўксанг, сўкилар кўнгилнинг чоки,
Кўзимнинг қораси, кўзимнинг оқи,
Тупроғин туз дема, тиллодан сара,
Бу Элликқалъадир, бу Элликқалъа.
Ҳар битта қалъаси ҳикмат меҳроби,
Унда порлаб ётар руҳлар офтоби,
Ватанга муҳаббат битган китоби,
Сен фақат кўнгилнинг кўзи-ла қара,
Бу Элликқалъадир, бу Элликқалъа.
Бу не хароба, деб қилмагин таъна,
Бу Тупроққалъадир, бу Аёз қалъа,
Қирққиз қалъасига жонинг қил пана,
Ҳам яна зулфини сен нурда тара,
Бу Элликқалъадир, бу Элликқалъа.
Таърифи минг достон сатрига сиғмас,
Насими баҳорнинг атрига сиғмас,
Амуни кўрмаган мени ҳеч уқмас,
Шунчаки мақтовдан баланд минг карра,
Бу Элликқалъадир, бу Элликқалъа.
Шимол шамолида «Бўстон» яратган,
Демангиз жаннатни осон яратган,
Аслида бу халқни армон яратган,
Қўлингдан келса гар кунига яра,
Бу Элликқалъадир, бу Элликқалъа.
