Türk Mânilerinden Seçmeler

Bir taş attım zeytine
Zeytinin irisine
Ben kendimi saklarım
Aslanın birisine.

Açılmamış pazarım
Yalnızlıktan bezerim
Ben ki böyle güzelim
Niye bekâr gezerim.

Süt içtim dilim yandı
Döküldü kilim yandı
Ben kilimde değilim
Bahçemde gülüm yandı.

Mâni mâni man için
Bu mâni senin için
Ben mâni bilmem ama
Senin hatırın için.

Mektup yazdım yaz yolla
Yâr sitemin az yolla
Ben meraktan ölürem
Bana bir çift söz yolla.

Afyon ektim azmamış
Yârim gidip kazmamış
Ben Mevla’ya gücendim
Seni bana yazmamış.

Soralım çobanlara
Yüksek dağlar kar mıdır
Ben murat alamadım
Murat alan var mıdır?

Yâr olurum olana
Kıymetimi bilene
Ben niye yâr olayım
Her yüzüme gülene.

Yenikapı bahçalar
Benim yârim saz çalar
Ben o yâre baktıkça
İçerimi parçalar.

Değirmen bendi bilir
Dönüşün fendi bilir
Ben o yâre gel demem
Gelirse kendi bilir.

Ben bir yeşil fenerim
Hem yanar hem sönerim
Ben nişanlı değilim
Kime olsa dönerim.

Lambam ışık vermiyor
Odam şenlenmeyecek
Ben o yâre gitmezsem
O da evlenmeyecek.

Saplı derin su derin
Saplı saklar su serin
Ben o yâre ne dedim
Dolanır serin serin.

Kebabın tuzu gibi
Melerim kuzu gibi
Ben o yâri severim
Zühre yıldızı gibi.

Mavi boncuk dizerim
Kaşlarımda nazarım
Ben o yârin uğruna
Kırk yıl seyyah gezerim.

Gemide şişti yelken
Denizden çoktur ürken
Ben ona gözüm dedim
Gözünde olsun diken.

Köşke serdim yatağı
Yâr derdimin ortağı
Ben ondan ayrı düştüm
Bilmem nerde otağı.

Karşıda gemi gezer
Gemiyi rüzgâr sezer
Ben onu baştan savdım
Niçin o beni üzer?

Dere boyu gelincik
Yâr ellerin ufacık
Ben onu tanımadım
Beni isteyen çocuk.

Oğlanın adı Osman
Tarlası dolu bostan
Ben Osman’a gidersem
Terliksiz yere basmam.