Türk Mânilerinden Seçmeler

Dağda geyik izleri
Bellidir boynuzları
Ben yârimi seçmişim
Sürmelidir gözleri.

Su akar kamış gibi
Durulur gümüş gibi
Ben yârimi severim
Beni severmiş gibi.

Su akar kamış gibi
Durulmuş gümüş gibi
Ben yârimi severim
Turfanda yemiş gibi.

Bağımda bostanımda
Fesimde fistanımda
Ben yârimi severim
Yazılsın destanımda.

Yağmur değmiş taşlara
Gün vurmuş ağaçlara
Ben yârimi sorarım
Gökte uçan kuşlara.

Mâni bilirim elli
Yitirsem yârim belli
Ben yârimi tanırım
Boz ceket sırma kollu.

Gökte uçan kelebek
Kanadı benek benek
Ben yârimi tanırım
Gülüşü gevrek gevrek.

Su gelir kütüğünden
İçilmez köpüğünden
Ben yârimi tanırım
Kınalı topuğundan.

Evlerin önü düzdür
Gece yanan yıldızdır
Ben yârimi üzmedim
Elim dilim hep tüzdür.

Maden seni delerim
Kalbur alıp elerim
Ben yârimi yitirdim
Kuzu gibi melerim.

Adana’nın düz taşı
O da denize karşı
Ben yârimi yolladım
İstanbul’a yüzbaşı.

Denizin dalgasına
El sundum halkasına
Ben yârimi yolladım
Yunan’ın kavgasına.

Elmayı bütün dildim
Çamura düştü sildim
Ben yârimin kıymetin
Gittikten sonra bildim.

Ben bir mavi kâseyim
Yâr yanında tazeyim
Ben yârimin koynunda
Altından yelpazeyim.

Ha böyle gidiyorum
Bir daha geleceğim
Ben yârimin peşinde
Hep böyle yeleceğim.

Deniz derya aşamam
Güzel çirkin sevemem
Ben yârimin üstüne
Soğuk sular içemem.

Mısır ektim azmasın
Gelen geçen kazmasın
Ben yârimle görüştüm
Allah günah yazmasın.

Değirmenin arkında
Âlem bunun farkında
Ben yârimle konuştum
Lüleburgaz parkında.

Su akar bendi bilir
Güzeller fendi bilir
Ben yârin kölesiyim
Satarsa kendi bilir.

Mektubunu yaz yârim
Sarı kurdele bağla
Ben yazarken ağladım
Sen de okurken ağla.