“Səyyah”ın sərnişinləri qorxunc faciəni görüb dəhşətə gəldilər. Kapitan Qulla beş matrosun ölümü hamını sarsıtmışdı. Onlar çarəsiz qalan yoldaşlarına vaxtında çatıb kömək belə edə bilməmişdilər. Okean onları udmuşdu…
Dik Send uzun müddət hərəkətsiz vəziyyətdə göyərtədə dayandı. O, əllərini sinəsində çarpazlayaraq atası qədər sevdiyi kapitan Qulu udmuş sulara baxırdı.
Sonra gənc matros üfüqü nəzərdən keçirməyə başladı. O, kömək istəyə, ən azı, xanım Ueldonu əmanət edə biləcəyi bir gəmi görəcəyinə ümid bəsləyirdi.
Özü “Səyyah”ı tərk etməyəcəkdi. Əsla! İlk növbədə gəmini ən yaxın limana çatdırmağa çalışacaqdı.
Okean bomboş idi. Dik Send yaxşı bilirdi ki, “Səyyah” ticarət gəmilərinin keçdiyi yollardan kənardadır. Onu da yaxşı bilirdi ki, vəziyyətləri təhlükəlidir. Odur ki durmadan çarə axtarır, nəzərlərini göyə dikir və ürəyində Tanrıdan kömək diləyirdi.
Birdən fəlakətdən sonra harasa yox olmuş Neqoro göyərtəyə çıxdı. O, baş verən hadisələri bir kəlmə demədən, heç bir hərəkət etmədən diqqətlə izləmişdi. Baş vermiş faciəyə necə laqeyd münasibət bəslədiyini görmək çətin deyildi.
Aşpaz yavaş-yavaş yaxınlaşıb Dik Senddən üç addım aralıda dayandı.
– Mənimlə danışmaq istəyirsiniz? – deyə Dik Send soruşdu.
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
