Төрүт буор ахтылҕана, олорон кэлбит кэм үрдүк мындаатыттан туланы, бэйэни анаарыы, олоххо бэйэ аналын ырытан, ырыҥалаан көрүү, айылҕа араас, соһуччу да, күннэтэ хатыланар да көстүүлэрэ, кыр­дьары билиммэт эдэр сүрэххэ саҕыллар санаалар – поэт Михаил Иванов-Чуона Мэхээлэ хоһооннорун сүрүн тиэмэлэрэ. Кини айымньылара уу сахалыы холкулар, дьоһуннаахтар, ол эрээри ааҕааччыны күннээҕи олохтон көтүтэн илдьэ барар ураты тыын­наахтар, туспа тэтимнээхтэр.
В стихах Михаила Иванова-Чуона Мэхээлэ слы­шатся отголоски беззаботного детства и чудесной молодости, когда радовался каждому новому дню. Также поэт размышляет о предназначении человека в этой жизни, о виражах и поворотах, об испыта­ниях и искушениях, уготованных нам судьбой.

Хаһан да хойут буолбатах