banner banner banner
Sürgün
Sürgün
Оценить:
 Рейтинг: 0

Sürgün

qonur çiyinlərə yüngül cənazən,
heç nə aparmağa yoxdur icazən,
bax, sənə təzəcə bir ev tikirlər,
bu dünyadan doymadığın gözlərinə
yalnız torpaq tökürlər.
Olursan bir daş,
yadına salırlar hardan gəldiyini,
özünə heç deyən də olmur necə öldüyünü.

Mən yolçuyam, insan kimi öləcəyim olmayacaq,
bugünüm yoxdursa mənim, gələcəyim olmayacq…
Suda balıq, göydə quşam,
yorulmuşam, yorulmuşam, yorulmuşam.
Dənizləri səslədim,
dalğaları göndərdi yanıma, ayaqlarımı yaladı,
meşələri səslədim,
ağac-ağac başını buladı,
haray salıb dağları çağırdım,
gözlərimə çiynində ay göründü,
hər damlada, hər yarpaqda, hər dağın qarlı başında
yenicə doğulmuş Saday göründü,
və günlərin birində
arxayınca nəfəs dərib gedəcəm,
yerimi dənizlərə verib gedəcəm,
yerimi meşələrə verib gedəcəm,
yerimi dağlara verib gedəcəm.
Bir yolçuyam yalqız, tənha,
səmtim yoxdan varlığadı,
kölə isəm, qul isəm mən,
yolum ya Azadlığa,
ya da ki, Quldarlığadı…

    5 sentyabr 2023 Polşa,
    Krakov. Şeirlər

Şeirlər

AZADLIQ

Ətirli nəfəsdir, havadır, sudur,
Azadlıq cam dolu qırmızı meydir,
Əsarət nə boyda can qorxusudur,
Azadlıq o boyda candan gileydir.

Qan boğub minillər azadlığı, qan,
Qoz sınıb başında susan yoxsulun,
Bircə gün məst olsa aadlığından,
Gül açar çöhrəsi qırx illik qulun.

Azadlıq səndəlin, süzülmüş çuxan,
Yaralı köksündə çırpan ürəkdir,
Daşların içindən fınxırıb çıxan,
Zülmətə güc gələn zərif çiçəkdir.

Küləklər azaddır mənsəbdən, dindən,
Var tufan, var yağış, qar azadlığı,
Əbədi qurtulur köləliyindən,
Kimin öz ruhunda var azadlığı.

Aləmin seyrində göz xumar-xumar,
Sinələr güllədən dəlik-dəlikdir,
Harda azadlıq var, orda sevgi var,
Azadlıq eşqdir, eşq-divanəlikdir…

AĞRI…

Deyərdim, gəl, ağ saçına gül düzüm,
qara-qara tellərini darayım,
aramızda qalan dağlar lal oldu,
əks eyləməz bir fəryadım, harayım.

Yadlar yedi çörəyimi, duzumu,
kor çobanam, otarmadım quzumu,
batmışammı, itmişəmmi, özümü,
hansı yerdə, hansı canda arayım?

O tay, bu tay, mən danışan dilindim,
bütöv yurdun, dam dolusu elindim,
orman-orman, tala-tala bölündüm,
neçə tikə, görən neçə parayım?

İnsan olan bu zillətə dözəmməz,
suç işlədən əməlindən bezəmməz,
bəyim şəhid, gəlinlərim bəzənməz,
viran qalmış imarətim, sarayım…

ÖMÜR KARVANI…

Yenə düz işləmir ömrün sayğacı,
yenə yağış yağır, hava korlanıb,
bir uşaq səs gələn tərəfə qaçır,
deyəsən, yol gedir dəvə karvanı.

Bulanmış göy üzü yenə rənglənib,
çalır qırmızıya daşdan piyaləm,
quduz burulğanlar pozur ləngəri,
qaranlıq səhrada qarışıb aləm.

Yenə də yol boyu hürüşür itlər,
yaxşılar, yamanlar ələnməyində,