təzə adımı götürüb,
azmış buğa kimi
qoşuluram naxıra,
canavarlar yeyər
sürüdən ayrı düşən quzunu,
dünən yer süpürən gördüm
nazəndə əfqan qızını,
pəncərələrin şüşəsini silirdi erməni gözəli,
soğan doğramış kimi
damırdı özbək xanımın gözləri,
qurd kimi yarpaqların rəngini almışdım,
qurd-quş yeməsin deyə,
bircə ürəyimdəki işığı qoymurdum sönməyə,
dalğaların üzündə
günəş yanan ocaqmı,
məni gətirən yollar,
geri qaytaracaqmı?
Məhbəsdə qapıdan yığışmayan gözüm,
qürbətdə yollardan yığışmır,
eynən bizdəki kimi yağır yağışlar,
ayrıdı baxışlar,
ayrıdı münasibətlər,
çeşid-çeşid müsibətlər,
adımı bilməyənlər Azərbaycan deyir mənə,
elə bilirəm ki, anam can deyir mənə,
qaçqın sayırlar burda,
elindən obasından, dərəsindən,
dağından-düzündən qaçan adamı,
qaçqın sayırlar burda
özündən qaçan adamı,
bənövşəyə dönürəm yemək üçün növbəyə duranda,
körpələr süfrə qarşısında boyun buranda,
yeyəndə iylənmiş toyuq ətindən,
utanıram məmləkətimin sərvətindən,
utanıram vətənimin adından,
Füzulitək aşiq olmaq istedadımdan.
Qatıldım rənglərə, heç seçilmədim,
çoxların içində əriyir təklər,
nə yaxşı, gələndə öldürmüşdüm özümü,
bilirdim, qürbətdə öldürəcəklər…
* * *
Bu dünya duracaq yer deyil, bəli,
vətəndə əzab da bir ayrı həzzdir,
gələn getməlidir, gedən gəlməli,
dünyada nə varsa əvəz-əvəzdir.
Azğın fikirlərim dəlisovdular,
yağır saçlarıma qışın qarıtək,
qovdular vətəndən, məni qovdular,
Adəmi cənnətdən qovduqlarıtək.
Qovdular, qovdular səfil it kimi,
küsdüm söyüdündən, qarağacından,
dilim boğazıma keçib ip kimi,
asıb vətən boyda dar ağacından.
Olur nalələrim, ahlarım olur,
göz yaşı sayan var alnımda təri,
özümə qayıdan vaxtlarım olur,
dönüb dirildirəm xatirələri.
Dünyada hər şeyin öz adı olub,
pisi, öz adına ucalmamaqdır,
qəriblik – balıqtək qanadı olub,
quş kimi uçmağı bacarmamaqdır…
* * *
Əvvəl tanımadım küçələrini,
günəşli gündüzlərini,
aylı-ulduzlu kecələrini,
mənə yad gəlirdi küləkləri də,
ayrı cür açırdı çiçəkləri də,
yad idi quşların nəğməsi, yad, yad,
yad idi həyatın nəşəsi, yad, yad,
qoynuna girdiyim qara qızların,
əndamı yad idi, nəfəsi yad, yad,
tanıya bilmədim meyvələri də,
bilmədim satılan nəyin ətidir,
durub gözləməyə nə hacət daha,
bu mənim ömrümün qiyamətidir,
xəyalım yurdumun gözəllərində,
gözüm bir gözəlin çilində qalıb,
yazıq itimin də xəbəri yoxdur,
bir qərib dünyanın çölündə qalıb,
gələndə dağ kimi əzəmətliydi,
vüqarlı, əyilməz uca dağ kimi,
indilər özündə azmış,
indilər özündə itmiş,
ulayır dağlarda yalquzaq kimi,
doğulmaq vaxtıdır, mən bətndəyəm,
bir ömür yapılar hər bir qatımdan,
mən özgə həyatın cənnətindəyəm,
