Книги жанра литература 20 века
«– Что нового, Вилли Улла? – спросил Бойко, поворачивая исхудавшее, бледное лицо. Хозяин дома только что вернулся из города. Он поставил в угол корзину, снял барашковую круглую шапку, вытер со лба и шеи пот и снова надел шапку. Он был чем-то взволнован, но старался не показывать этого…»
«– Садитесь, поговорим, – ласковым голосом сказал Геник, подвигая стул очень молодой девушке, на вид не старше семнадцати лет. – Мне поручено объясниться с вами и, что называется, – во всех деталях. Гостья застенчиво улыбнулась, села, оправляя коричневую юбку тонкими, слегка задрожавшими пальцами, и устремила на Геника пристальные большие глаза, темные, как вечернее небо. Геник мысленно побарабани…
Эта книга представляет собой переиздание труда крупнейшего немецкого ученого Вильгельма Фридриха Оствальда «Farbkunde»., изданное в Лейпциге в 1923 г. Оно было переведено на русский язык под названием «Цветоведение» и издано в издательстве «Промиздат» в 1926 г. «Цветоведение» является книгой, охватывающей предмет наиболее всесторонне: наряду с историко-критическим очерком развития учения о цветах,…
Фазиль Искандер (р.1929) – писатель, исцеляющий удивительным чувством юмора. Лауреат премии «Большая книга» 2011 года, номинант на Нобелевскую премию, автор произведений, которые легли в основу любимых фильмов: «Созвездие Козлотура», «Маленький гигант большого секса» и другие. «Софичка» – повесть о подлинности чувств, верности и чести как основах бытия и предательстве как пути искажения личности. …
Нәни Әхмәдулланың гаеткә бүләк көтүе, әтисе аңа дигән читекне алып кайта алмагач, олыларның хәйләгә баруы – һәм аның нәтиҗәләре хакында.
Хуҗалыкта чәй-шикәр мәсьәләләре белән әвәрә килеп, үзенең төп эшләрен дә онытып җибәрә башлаган Сәмигулла абзый тормышы турындагы хикәя.
Ятим Нури, гает көнне аның иске киемнәреннән көлгән малайлар образлары аша кеше хисләре белән уйнарга ярамаганлыгын аңлата, дуслык кадерен белү, башкаларның хәленә керү кебек сыйфатлар тәрбияли торган хикәя.
«МӨҺаҖирлӘр» романы – аеруча кыйммӘткӘ ия. 1897 елгы халык санын алу вакыйгасына бӘйле рӘвештӘ кузгалган крестьян чуалышлары, бӨлгенлеккӘ тӨшкӘн татар крестьяннарыныҢ, бӘхет эзлӘп, ТӨркиягӘ кҮчеп китҮлӘре ҺӘм андагы кызганыч язмышлары – болар ҺӘммӘсе дӘ романда гаять Җанлы итеп ҺӘм зур осталык белӘн сурӘтлӘнӘ.
Классик язучыбызның мәктәп программасына кергән “Диңгездә”, “Көтүчеләр” һәм “Карак мулла” хикәяләре урын алган.
«Татар прозасы» сериясеннӘн дӨнья кҮргӘн унынчы китапта татар ӘдӘбияты классикасыныҢ кҮренекле ӘдиплӘреннӘн берсе Фатих ӘмирханныҢ (1886–1926) укучылар аеруча яратып укый торган ӘсӘрлӘре туплап бирелде. Җыентыкта шулай ук Г. ИбраҺимов исемендӘге Тел, ӘдӘбият ҺӘм сӘнгать институты галимнӘре ӘзерлӘп бастырган «ХӘят» повестеныҢ икенче кисӘге дӘ урын алды.
Француз әдәбияты тәэсирендә язылган, берничә мәхәббәт тарихын берләштергән лирик-психологик хикәя.
Хикәядә җитлегеп бетмәгән, сабыйлык яшендәге кыз балаларны кияүгә бирүнең гаилә тормышында нинди авырлыкларга китерә алуы хакында сөйләнә.
Любовному эпизоду из жизни композитора С.Сайдашева посвящен роман «Гуляндам туташ хатиресе» («Воспоминания Гуляндам-туташ», 1977 г.; русский перевод «Гуляндам», 1978 г.).
Ярким примером отражения национально-онтологических ценностей стала повесть «Суннатчи-бабай» (1911 г.). Ее главные герои – старик Курбангали и его жена Гульюзум – носители лучших нравственных качеств татарского народа. Их долгая и счастливая супружеская жизнь основана на преемственности исторического опыта многих поколений, вековых мусульманских традиций народа. Художественно достоверно изображены…
В рассказе Ф.Амирхана «Габдельбасыйр гыйшкы» («Любовь Габдельбасыра», 1914 г., прослеживаются элементы использования художественных приемов акмеизма.