Munca cövr etdin mana, namehribanlıqdan nə sud?
Öldürəndən sonra, ey can, mehribanlıqdan nə sud?
Qəhrin ilən təlx keçdi çünki ömrüm dünyədə,
Yaşım yüzdən istəyübən şadimanlıqdan nə sud?
Bilməzəm neyçündürür düşmənligin bu növ ilən?
Lütfini görsətməyib, həm bu yamanlıqdan nə sud?
Çünki rəhmin yoxdurur mən piri-eşqin halinə,
Bu cəhan bağində, ey sərvim, cavanlıqdan nə sud?
Ey Xətayi, dilbərin çünkim cəfa eylər sana,
Bivəfa aləmdə böylə zindəganlıqdan nə sud?!
«Fələknin gərdişindən dadü fəryad…»
Fələknin gərdişindən dadü fəryad.
Məni ayırdı səndən dadü fəryad.
Məni yardan ayırdı bu zəmanə,
Zəmanə gərdişindən dadü fəryad.
Mənim iki cəhanım sevgili şah,
Səni sevmədigindən dadü fəryad.
Yaxam yırtım gedim əğyar əlindən,
Bu rəhmi yox dilindən dadü fəryad.
Necə biçarəvü büryan olubdur,
Xətayi yar əlindən dadü fəryad.
«Ərzə yazdım mən sana, ey şahi-xubanım, mədəd…»
Ərzə yazdım mən sana, ey şahi-xubanım, mədəd.
Ərzi-halim sən bilürsən, dinü imanım, mədəd.
Şərmsarəm, pürgünahım sən bağışla, ya kərim,
Cümlələrni yarlığayan kamil insanım, mədəd.
Məstü Məcnun olmuşam mən firqətindən, ya həbib,
Ey həqiqət aləmində incə ərkanım, mədəd.
Bu əlimdür daməniniz, ya Əliyül-Murtəza,
Buyi-vəslindən sənin hər dərdə dərmanım, mədəd…
Hər yana əzm eylər olsan, sureyi fəth oldu fəth,
Açılar bağlu qapu dövlətlü dərbanım, mədəd.
Bu Xətayinin günahin sən götürmə yüzinə,
Şahi-mərdan, şiri-yəzdan, sirri-sübhanım, mədəd.
«Hüsn ilə ziba imişsən, ya Əli, səndən mədəd…»
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
