banner banner banner
Dostlar gözləyir məni / Şeirləri və Poemaları
Dostlar gözləyir məni / Şeirləri və Poemaları
Оценить:
 Рейтинг: 0

Dostlar gözləyir məni / Şeirləri və Poemaları

ancaq səninki oldum.
İndi sənin yanında
səni haraylayıram.
Familimlə üz-üzə
dayanıb ağlayıram,
səni haraylayıram.

TARİXDƏN İMTAHAN GÖTÜRMƏDİLƏR

Cırıldı, atıldı köhnə biletlər,
dedilər ən böyük bir səhvimizi.
Tarixdən imtahan götürmədilər,
yalan yazmışdılar tariximizi.

«Azadlıq», «Səadət», «Müqəddəs həyat!».
isim tək hallandı «Xoşbəxt diyarda».
Yalana öyrəndi qara camaat,
aldanıb aldatdı ziyalılar da.

Kəsildi evlərdən xeyrin ayağı,
ana balasını boğdu bələkdə.
Ziyalı tutmaqda – «Dənizqırağı»,
birinci yer tutdu bütün ölkədə.

Tutuldu, sürüldü hərə bir adda,
«pantürkist», «panislam»…
başqa ləkəymiş.
Deyirlər, otuz il ədəbiyyatda
bığ sözü yazmaq da bir təhlükəymiş.

O vaxt dəyişdilər türk adımızı,
biz seçənə kimi xeyiri şərdən.
Oxuya bilmədik bayatımızı,
düşəri-düşməzi olardı birdən.

Poylu vağzalını xatırlayıram,
qaraydı onda da bir az qanımız,
Döşəyin yununu tökmüşdü anam;
o il dolmamışdı yun planımız.

Sədr bir kluba yığmışdı bizi,
döşünə döyürdü qalxıb bir nəfər.
O zaman birinci katibimizi,
Siyasi Büroya seçməliydilər.

Mən taxtın üstündə yatdım o gecə,
anam ufuldadı, özgə neyləsin.
Yun şalı var idi, məndən gizlicə
üstümə salmışdı, soyuq dəyməsin.

Yaxşının yerinə yamanı qoyduq,
pozduq sualların cavablarını.
Nitşeyə, Kiplinqə meydan oxuduq,
oxuya bilmədik kitablarını.

Hardasa tapdanır yenə haqqımız,
qarışıq salırıq ağı qarayla.
Sarsılır «Sarsılmaz İttifaqımız»,
boğazdanyuxarı «dost» şüarıyla.

Siqləti ağırdı ötən illərin,
ağırdı insanın əsəb dözümü.
Tarixdən imtahan götürənlərin
Tarix imtahana çəkir özünü

BİR QOCA TƏR TÖKÜRDÜ

Bir qoca tər tökürdü,
daş qoyurdu daş üstə.
Dedim yorulmayasan,
avand olsun, ay usta.
Ona deyə bilmədim
nədir səndə bu həvəs.
Dünyada raketləri
yerləşdirir filankəs.
Səni prezidentliyə,
ya baş nazir yerinə
namizəd göstərərdim,
məqam düşsəydi mənə.
Daşyonana verərdim
vəzifəni mən hətta, –
ev yıxmaq yox,
ev tikmək
dəb düşərdi həyatda.

    Belçika, 1983

BİR TƏSƏLLİM QALIRDI

Uçurdular bir evi,
bir ağacı kəsdilər.
Uçurmağa, kəsməyə
gör necə tələsdilər.
Görmədilər budaqda
uçan quş yuvasını.
Dağıtdılar içimdə
xatirə dünyasını.
Buldozerin ağzına
verildi canlı həyat.
Balaca bir kainat, –