Монда без дә бар әле! / Мы тоже здесь живём!

Син мамонтлар белән генә

Эш итәсең, күрәсең.

Син аларны терелтәсең,

Аларга җан өрәсең.

Син үзең дә мамонт кебек –

Син бит бер генә данә.

Сиңа авызларын ачып

Карап торалар әнә.

Сине күрер өчен генә

Килә олы-кечесе.

Син татар гына да түгел,

Син – чын себер кешесе.

Синең шушы талантың да –

Борыннан калган талант.

Музееңда син үзең дә –

Борынгы экспонат.

Син – бер генә шундый татар.

Белмим, сиңа кем тиңдер?

Андый кеше, булганда да,

Тик Әхсән Фәсхетдиндер…

Берүзеңә – бер дөнья бит,

Берүзеңә – бер Себер!..

Себердә ияләр күптер,

Син шуларның берседер…

Себердәге Баш Сихерче,

Себернең Баш Иясе…

Сиңа килдем – талантыңа

Килде бер баш иясе.

Татар белән Себер тулган…

Шундый да сабыр үзләре,

Себернеке – йөзләре.

Бераз гына ят шикелле

Сөйләшкәндә сүзләре.

Башта сәер тоелса да,

Аңлашыла барсы да.

Әйтерсең лә авылдашлар

Басып тора каршыда.

Халык монда балык тота,

Ауга да бара алар.

Алар – акыл ияләре,

Беркатлы бала алар…

Алар – Себер табигатьле

Табигать балалары.

Табигать – табынганнары,

Табигать – аллалары…

Татарлар монда заманча

Һәм аз гына борынгы…

«Хәлләрегез ничек?» – диеп

Сорасаң да урынлы.

Аларда да җитәрлектер