Дуслар идегез сез – була икән
Түрә белән шагыйрь дуслыгы.
Булмагандыр рәсми дуслык кына,
Булгандыр ул күңел хушлыгы…
Түрәлек ул килә-китә торган,
Ә шагыйрьлек кала. Беләсең.
Якташларың синең үзеңә дә
Шагыйрь гомерләре теләсен!
Шагыйрьләр дә бик тиз онытыла,
Синең шикеллеләр булмаса,
Әгәр шагыйрь үз якташларыннан,
Укучыларыннан уңмаса…
Түрәләрнең без төрлесен күрдек…
Ышан минем әйткән сүземә:
Түрәлегең китәр, игелегең
Һәйкәл булып калыр үзеңә.
Рәхмәт хисе белән киләм сиңа:
Кеше өчен рәхәт әйтергә.
Наҗар абый үзе юк бит инде
Сиңа килеп рәхмәт әйтергә.
Әгәр Наҗар үзе исән булса…
Уйлап-уйлап менә торам да:
Кирәк булмас иде һәйкәле дә,
Кирәк булмас иде урам да.
20.09.09
Безнең вакыт булмады
Илебезне иле белән
Кычкыртып таладылар,
Әй кыланып күрсәттеләр,
Әй талап карадылар!
Атышса атышты алар,
Үлешсә үлештеләр, –
Рәсәйнең бөтен байлыгын
Туйганчы бүлештеләр.
Юк, бүлешеп туймадылар,
Һаман урлыйлар әле,
Оялып тормыйлар әле,
Яман урлыйлар әле!..
Кемдер эләктереп калды,
Кемдер алды каерып…
Хәзер инде тордың ни дә,
Тормадың ни кайгырып.
Безгә берни тәтемәде,
Безгә берни тимәде:
Үзебез сорый белмәдек,
Беркем дә, мә, димәде.
Безнең вакыт та булмады,
Без каләм очлап калдык.
Кемдер көрәп кенә алды,
Без исә учлап калдык.
