Монда без дә бар әле! / Мы тоже здесь живём!

Беркемне дә син кабатламыйсың,

Үзеңне дә кабатламыйлар.

Дөресрәге, кабатлый алмыйлар,

Тумагандыр әле андыйлар.

Синең төсләр борынгыдан килә,

Киләчәктән килә ул төсләр.

Табигатеңне дә күргән төсле…

Кайсы якта икән ул төшләр?

Мин яраткан хатын-кызлар түгел

Сурәтләреңдәге хатыннар…

Син үзеңчә яратырга хаклы,

Ничек ясасаң да хакың бар!

Мин күрмәгәнне дә күрәсең син,

Мин тоймаганны да тоясың.

Ни булса да, сурәтләреңне син

Күңелләргә уеп куясың.

Әллә үзең шундый сәерме син?

Әллә соң без шундый сәерме?..

Киндереңә төшкән һәрбер төсең

Хәерлегә булсын, хәерле…

Яшисең син Илдарстан дигән

Тылсымлы бер татар илендә.

Мин ул илне бик күптәннән беләм:

Булганым бар анда минем дә.

18.12.09

Нигез елый…

Татарның атаклы шагыйре

Рәдиф Гаташка

Килеп төштек авылыңа,

Синең туган Марсыңа…

Тик нигәдер каршыларга

Чыкмадылар каршыңа.

Сезнең өйгә килеп җиттек:

Капкагызда – бик-йозак.

Туган өеңә кералмый

Басып тордың бик озак.

Койма өстеннән керергә

Никтер җөрьәт итмәдең…

«Ач, Гаташның малай чагы,

Ник капканы бикләдең?» –

Дидем дә мин эчтән генә,

Тик капка ачылмады.

Элек була торган иде

Капкалар ачылмалы…

Хәлләреңне бик тә аңлыйм,

Аңлыйм мин, их, Гаташ дус!..

Сукмагыңны үлән баскан,

Син үскән ихата буш…

Бакчадагы алмалар да

Беткән инде коелып.