10.02.2009
Сөрмәсез дә матурга
Кара ташлар яуган Чиләбегә,
Ә без хәтта шуны ишетмәгән.
Анда кар эрегән, җан туңдырып,
Монда салкын өргән ишекләрдән.
Яңа таныш белән гәпләшкәнбез,
Тыңлап торган отель бүлмәсе.
Каш йолкыган кызым, сөрмә тарткан…
Кемгә кирәк аның сөрмәсе?!
Кемгә кирәк аның кершән йөзе,
Мамык сырган төнге күлмәге?!
Без монда да ялгыз, Казанда да…
Без – парлының татлы теләге.
Без – куркакның яш(е)реп йөрткән сере.
Без – ирләрнең таңгы төшләре.
Ә мин инде төш тә күрмим бугай…
Дога укып яткач кичләрен…
Мин – чында да чынга ашмас теләк,
Син, дим кызга, тик төш булып калма.
Сөрмә тартып вакыт уздырасың…
Сөрмәсез дә матур булганыңда.
17.02.2013
Сәриягә
Яңгыр тынып килә, яуган озак:
Агачларның ир(е)не бөрешкән.
Тамчы тама яфрак-ирененнән
Күлмәгеңә, кигән рәешкә.
Син йөрисең каенлыкта ялгыз,
Озатырга әллә чыккансың
Тәүлек буе яуган яңгырларны.
Кулларыңа зонтик тоткансың.
Ул зонтик бит болай гына, эшсез…
Яңгыр кирәк сиңа, кар кирәк.
Син әйтерсең агач кавеменнән,
Сиңа таллар тотар яр кирәк.
Сулар кирәк сиңа хәл бирерлек,
Иңнәреңә басар дым кирәк.
Ул дымнарга баш куярлык булсын,
Шул чагында инде җыр кирәк!
Дуслар кирәк микән мондый көндә?
Болыт торса тау-тау күкләрдә,
Син китәсең чыгып шәһәр буйлап
Ял итәргә, яңгыр көтәргә.
Сөендерә болыт тавы сине,
Яшеннәре язның, салкыны,
Туфли эчеңдәге сазы хәтта!
Салкынның бар, дисең, ялкыны!
Мин көнләшмим язгы болытлардан,
Мин көнләшмим ямьсез көзләрдән.
Хәл бир аңа, диеп, эссе көндә
Болыт асларында тезләнәм.
Яңгыр сорыйм челлә чакларда да,
Карлар сорыйм, озак яумаса.
Ишеткәннәр бүген. Иртәрәк тә
Бик теләгән идем ләбаса!
Бәхетлесең яңгыр яуганлыктан,
Рәхмәтле син кемгә бу вакыт?
Болытларны – Алла кодрәте киң —
Алдырулар кирәк соратып.
14.04.2012
Алда – кәгазь
Алда – кәгазь. Сорый сурәт.
Сурәт җанны сораячак, —
Ясадым уйсызлыкта дип,
Һич котылып булмаячак.
Җавап бирәсе булачак
Сурәт өчен бакыйлыкта —
Төште дә китте шуңамы
Карандаш рәссам-бармактан.
Җанлы сурәт ясармын дип
Курыкса да, талант-хирыс
Тоттырды кабат карандаш:
Һичшиксез, ясарга тиеш!
Килепме уйга кабаттан,
Ясады каурый һәм җимеш.
Каурый бит – җан иясеннән,
