banner banner banner
Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь
Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь
Оценить:
 Рейтинг: 0

Сине сөям, дисең… / Говоришь, что любишь

Җирдәнрәк торып карыйдыр.

Минем кебек, кояш уянганда
Борчымыйдыр, диеп, кешене,
Бер ызбага якынаям гына,
Ачыла да китә ишеге.

Төнгә япмас, таңга капка ачмас —
Юк карчыкның урлар әйбере.
Бар хезмәтен калхуз өчен куйган,
Ил аңлар дип уйлап кайберен.

Ил дигәнең, әби, ул мин дә бит,
Һәрбер кеше – мине тыңлаган.
Бу шигырем мәртле йокылардан
Уятырдай булсын – там азан!

Баскыч төпләрендә әбекәйнең
Җил уйныйдыр, өйгә үтәдер.
Гомере җирдә узган әбекәем
Шул Ил-Җирдән кадер көтәдер.

Ул да минем кебек йокысыздыр —
Сызланадыр тәне, йөрәге.
Тәрәз аша миңа кулын изи,
Үтеп китмә, ди ул, кер әле.

Авыз итче таң суыннан куйган,
Һинд үстергән кара чәемне.
Самавырым белән кочаклашып
Уздырам бит күпме җәемне.

Кыенсынам. Керми генә узам,
Тик, борылып, тагын карап торам.
Узган юлларыма җәй үләне
Таң җилендә күпме орлык койган!

Кыр йокламый инде. Авыл йоклый.
Җир өстенә иңә гали нур.
Кайткан булсаң, түбә башыңа мен,
Илгә дога укыш, Газинур!

22.08.2016

Нигә миңа шушы кадәр сөю?!

Нигә миңа шушы кадәр сөю?!
Кызны, илне, җирне, табигатьне…
Йөрәгемә сыеп бетмәслек хис!
Бир, Ходаем, кирәк кенә хәтле.

Яз, Ходаем, кирәк кенә эшләр,
Кыла алыр кадәр изге гамәл.
Ятсам-торсам көтеп тора бурыч:
Башкармаган хезмәт Каф тау кадәр.

Әгәр язсаң алда миңа гомер,
Насыйп ит син бәхет көне генә.
Савытларда һәрчак гөлләр минем,
Булсачы, дим, сөю гөле генә!

Әгәр миңа насыйп икән яшәү,
Яшәт, димен, сөйгән ярымны да!
Алып китте үзен, киемнәрен…
Алыр иде шигъри җанымны да!

Әгәр аңа насыйп икән яшәү,
Насыйп ит син бәхет китергәнен.
Кичер аның миннән башкаларны
Ирененнән сөйми үптергәнен.

Кичер аның миннән башкаларга
Күңелендә урын биргәнен дә.
Димәк, анда әле буп-буш булган!
Бир хисләрнең аңа миндәген дә!

Янсын-көйсен чиксез яратудан,
Ә йөрәге хистән тыгызлансын.
Нигә миңа шушы кадәр сөю?!
Шул сөюнең утын бераз алсын!

31.08.2016

Алкышласын

Лепер-лепер килә таҗчыклары,
Җил уйнаткан гөл күк йөрәгем.
Каты томшыктан да имгәнә ул,
Юк-барга да балкып көлә ул.

Сөенә ул, рәнҗи, шаярта ул —
Җилдә уйнар гына гөлегез.
Бу дөньяда ханымнарның әле
Шундые да барын күрегез.

Яратыгыз мине шушы килеш,
Җанда урыным бар чын хискә.
Лепер-лепер килеп, чәчәкләрем
Сезне алкышласын бу кичтә.