Өс-өстенә килә көтмәгәндә.
Туңа гына мартның болытлары,
Яңгыр түгел, карны ишә-ишә.
Полюсларда үсә, имеш, бозлар,
Җир суына, имеш, иш(е)түемчә.
Агачларда бүртеп беткән бөре,
Ул бүртергә быел тиз өлгерде,
Җир җылына диеп кенә белде,
Ә ул аңа әнә суык өрде.
Ботакларда – китми калган кошлар,
Җимнәре юк, ачлар, күшеккәннәр…
Баскыч төбендәге утыргычта
Җир суына диеп ишеткәннәр.
Безнең яклар үзгәрәчәк, имеш,
Полюс күчкәч капма-каршысына…
Бер сабый кош әле бик акылсыз,
Кардан шуыйм диеп кыбырсына.
Әнкәсенең канат астыннан ул
Чыгарган да таштай үткен томшык,
Таң һавасын исни рәхәтләнеп.
Аңа нәрсә, ул – нибары чыпчык!
19.03.2013
Әлегә бәхетем
Басканбыз балконга чыгып без.
Урамнар күренми – гел томан.
Мин куркам бик җылы көннәрдә
Туңдырып килгән бу салкыннан.
Мин куркам, ул мине нигәдер
Кисәтә шикелле шул хакта:
Яныңда ут шары хәзергә,
Бервакыт Кояшсыз таң атар.
Кайчандыр сөюләр үтәчәк,
Һәрнәрсә вакытлы һәм кыска,
Бәхетле булыйм дип телисең —
Ул бары бирелә бурычка.
Ә бурыч… Вакыты чикләнгән,
Аны бит кайтарып бирәсе…
Ник китәр булгач бер янымнан,
Бу Кояш өемә кергән соң?
Мин куркам. Урамда гел томан.
Бар аның балконга үтүе.
Мин торам җылынып Кояшка, —
Әлегә аның үз итүе.
Әлегә бәхетем ул минем,
Ә бәхет бирелә бурычка…
Ничек соң ул булсын гомерле,
Кайчан шул гомерең бик кыска!
19.03.2013
Бу кичтә
Алсу!
Көт мине,
Арчага ничек тә
Җәяүләп туфлине тишеп тә
Кайтырмын бу кичтә.
Бетте су өемдә.
«Вамин» нан тартып ал ачкычын чишмәнең
Һәм җибәр бер бричка.
Тапмасаң имәннән ясалган кисмәкләр,
Килмәсә татлы су,
Соң нәрсә була бу?!
Килмәсә ул бричка,
Илтәчәк йә такси,
Йә барыр электричка.
И Алсу!
Көт мине, бәлешләр пешереп,
Мунчалар яктырып,
Аркама тозлы бал сыларсың,
Миллекне сынарсың,
Ләүкәгә яткырып.
Алсу! Көт!
Яратам кунакны:
Ыслаган балыкны,
Майлаган коймакны,
Тавыклы токмачны,
Арпадан умачны,
Кыш чыккан шалканны,
Алманы, талканны,
Елкыдан казылык,
Тозлыклы кабымлык,
Пәрәмәч һәм күмәч,
Сарымсак, бавырсак,
Үрдәктән бәлешне,
И Алсу, өлгерсәң
Әзерлә һәмишен.
