Сен эса тун бўйи кўз юмолмайсан.
КЎЗГУ
Бахтли онлари бор кўзгунинг:
Фаришта юзларни акс эттирганда,
Донишманд кексалар оқ соқолларин
Кўзгу қаршисида сипо тарашлаганда.
Ўсма қўйган чоғи гулчеҳра қизлар
Ва маъсум гўдаклар илк бор ўзларин
Ойинада кўриб ширин қиқирлаганда,
Кўзгунинг нурланиб кетиши ростдир....
Бахтсиз онлари ҳам йўқ эмас унинг:
Ниқобга ўраниб риёкор зотлар
Ўзларини кўзгуга солганларида,
Совуқ турқ кимсалар бадрўйликларин
Ундан кўриб, бурнин жийирганида
Хира тортиши рост соф ойнанинг…
Сен ахир Кўзгусан: одил ва холис,
Ҳар қалай, кўп бўлсин бахтли онларинг.
СИЗ БОРСИЗ, ДЎСТЛАРИМ, АХИР ДУНЁДА
Тўлқинга
Соғинч чолғусида маҳзун бир оҳанг,
Мени энтиктирса сиз ўтган йўллар,
Таслим бўлиб хазон фасли олдида,
Япроқ тўкса бир кун сиз эккан гуллар,
Бу ранглар, туйғулар, энтикишларга
Тополмасман ҳамки лойиқ ифода,
Дейман мен ўзимга бериб тасалли —
Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!
Менсиз ўтсин, майли, мушоиралар,
Шараф сўқмоқлари – мендан нарида.
Сўзим бир нафасга ярқираса бас
Дўстлик офтобининг шуълаларида.
Шоирлар баҳсида доно ва мумтоз.
Шеър айта олгувчи мендан зиёда,
Ва дилни этгувчи ажаб сарафроз
Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!
Мени ташлаб кетган шўх маккоралар
Ўзгалар базмида бўлса жамулжам,
Вужуд титраб ҳижрон зилзиласидан,
Танҳолик чоғида кўзга қалқса нам,
Ва кўнгил қаърига чўкса ҳам зил тош,
Хиёнат ярқ этса ўшал риёда,
Олисдами-яқин, мунис ва сирдош —
Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!
Сийрак кўришамиз, ҳолимиз нечук, —
Гоҳо хабардормиз, гоҳо бехабар,
Ғанимат оламда азиз ва буюк
Севинч борми дўстни кўрмоқлик қадар.
Базмингизда кимлар бўлмасин ҳозир,
Дўстсиз тўй ўтарми деган маънода,
Менга кўз тутгувчи интиқ, мунтазир
Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!
Кашф этолмай замин меҳварин, ҳайҳот,
О, не-не олимлар лолу жим нега?
Севги меҳваридан айланур ҳаёт,
Дўстлик деб ёзилган ҳаёт гимнига.
Ҳасад майин ичар қайдадир ғаним,
Қайдадир қай бир дўст кезар афтода.
Менинг истаганим ва излаганим —
Сиз борсиз, дўстларим, ахир дунёда!
ИСТИҚБОЛНИ ЎЙЛАГАНИМ
Янги йил арафаси, фараҳли оқшом эди,
Қорбобо совғасини кутган болакай тахлит,
Мен Музадан шеър дея мўъжиза тилаб худди
Ўйларимни қоғозга тўкким келди бетақлид.
Унча олис бўлмаган истиқбол тонготари
Негадир ушбу чоғда шууримни этди банд.
У пайт кўпайишиб сулоламиз қатори
Қўшилур набиралар, ҳар бири шакару қанд.
Барг узра милтираган шабнамлар кўзгусида
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
