Мен сени севдим, гулим, ширин каломинг бор учун,
Шўх, латиф, нозик табассумли саломинг бор учун,
Ҳам яна кўнглингдаги азму қароринг бор учун,
Биз каби бечорага лутфу караминг бор учун,
Сен менга ғамхўрсану мен ҳам сенга ғамхўрман.
Ҳолима наззора қил, эй сарвиноз, эй моҳитоб,
Интизорлик дардида қилма жигар-бағрим кабоб,
Остонангга келибман қошима бир чиқ, офтоб,
Ошиқона маст бўлиб ичдим гулоб, ичдим гулоб,
Сарвиқомат бўйларингга мен ўзим хушторман.
Жон тасаддуқ, кўйида куйган киши бир мен эмас,
Оразин кўрган куйиб, ширин жонидан ғам емас.
Ўктаминг дебдур сани, ўзга ёрни ёр демас,
Тоҳиру Зуҳро ҳақи ўлтир ёнимда бир нафас,
Неки савдо бўлса борман, то умрбод ёрман.
ДЕҲҚОН ҚАСИДАСИ
Эрта тонгда туриб юз-қўлин ювиб,
Ният-мақсадини покиза қилиб,
Ярқироқ кетмонин елкага илиб,
Улуғвор касбини муқаддас билиб,
Экинзор узра ҳозир-нозир деҳқон.
Қоқ-қуруқ тупроқдан ҳосил ундириб,
Сув келтириб, бўлмаганни бўлдириб,
Меҳнатидан элу юртни тўйдириб,
Эгнимизга атлас-кимхоб кийдириб,
Улкан ҳосил учун мунтазир деҳқон.
Баъзан гап сотамиз осмондан келиб,
Гўё у билмайди, фақат биз билиб,
Шундоғ сўзлаймизки бағрини тилиб,
Шунда ҳам индамас андиша қилиб,
Одобу ахлоқда беназир деҳқон.
Доим тиқилинчдур, битмайди иши,
Тинимсиз меҳнатда баҳор, ёз, қиши.
Қалбининг тўрида экин ташвиши,
Менимча, оламда табаррук киши –
Юртига султону ҳам вазир деҳқон.
Дастгоҳлар юрарму деҳқон бўлмаса,
Дастурхон тўларму деҳқон бўлмаса,
Одамлар куларму ош-нон бўлмаса,
Тилагим деҳқонда армон бўлмаса,
Минглаб достонларга хўб арзир деҳқон.
ЎЗБЕКИСТОНИМ
Қасида
Азизу мўътабарсан, гулу гулшан Ўзбекистоним,
Сени мадҳингни айтсам кўксим осмон, Ўзбекистоним,
Еринг гавҳар, сувинг кавсар, зарафшон Ўзбекистоним,
Эрур ҳар бир тошинг лаъли бадахшон, Ўзбекистоним,
Гўзалсан, шамсу анварсан, нурафшон Ўзбекистоним.
Сенга таъзим, сенга олқиш, шараф-шон, Ўзбекистоним.
Ҳуснда тенги йўқ ўлкам, қилай таъзим жамолингга,
Самарқанд, Андижон, Тошкент, Наманган, Марғилонингга,
Сиру Жиззах, Бухоро, Хоразм, Сурхон висолингга,
Тасаддуқ айлайин жоним сенинг қадду камолингга,
Гўзалсан, шамсу анварсан, нурафшон Ўзбекистоним,
Сенга таъзим, сенга олқиш, шараф-шон, Ўзбекистоним.
Қаю васфинг деяй халқим, ўзинг ҳар ишда моҳирсан,
Шеъриятда Навоий, Ҳамза, Ойбек, балки Бобурсан,
Тиббиёт, илму нужум, илму ҳикматда жаҳонгирсан,
Беруний, Ибни Сино, Улуғбек, Абдуқодирсан,
Гўзалсан, шамсу анварсан, нурафшон Ўзбекистоним,
Сенга олқиш, сенга таъзим, шараф-шон, Ўзбекистоним.
Қилиб меҳнат камол топдим, ғурурим пахтазор ичра,
Қўли олтин, юзи гул, тоза кўнгил пахтакор ичра.
Яшармен ифтихор айлаб пиллакор, чорвадор ичра,
Қарорим тинчлигу меҳнат қавму қардош, дўсти ёр ичра,
Гўзалсан, шамсу анварсан, нурафшон Ўзбекистоним,
Сенга олқиш, сенга таъзим, шараф-шон, Ўзбекистоним,
Муборакбод этиб жумла-жаҳон дур сочди бошингдан,
Ўзим ўргулсам арзир тўй ярашган тўйчи ёшингдан,
Яшарган боғу роғингдан, ой-юлдуз ҳам қуёшингдан,
Шаҳар, қишлоқларингдан, гулга тўлган тоғу тошингдан,
Гўзалсан, шамсу анварсан, нурафшон Ўзбекистоним,
Сенга таъзим, сенга олқиш, шараф-шон, Ўзбекистоним.
ИНСОН ҚАДРИ
Меҳнатин чекмай киши билмагай нон қадрини,
Бошига иш тушмаса, билмас қадрдон қадрини,
Жон ачиб, дард чекмаган билмас экан жон қадрини,
Беқадрлар на билур шуҳрат ила шон қадрини,
Ошиқ бўлмасдан киши билмайди жонон қадрини,
Ҳақ йўлин топгач одам билгайдир инсон қадрини.
Кунлар ўтгай, ойлар ўтгай, қилгин отангнинг урматин,
Меҳрибон, мунис ўшал мушфиқ онангнинг ҳурматин,
