Не эрмиш дарди ишқи зор, дегайсен,
Чу булбул безабон асрор дегайсен.
Довуддек оят айт саргашталарга,
Забури ишқ ўқи ошуфталарга.
Ҳадиси ишқни айт ишқ аҳлига бот,
Дилу жонларни ишқ созига ўйнат.
545 Муҳаббат оташида уд бўлиб ён,
Куюк бир шам каби ўтларга чулғон.
Хирад жомига қуйгил ишқ шаробин,
Ки андин қатра-қатра жонга томсин.
Хирадким маст бўлибдир, бермагил соф
,
Тирикликдин, дегилким, урмасин лоф.
Чу ишқ келди, хирад кўзига мил чек,
Ўзингга ишқ навоси бирла нил
чек.
Хирад сув эрса, ишқ оташдир албат,
Сув эрса, борми оташга зарурат?
550 Хираднинг билгани икки жаҳондир,
Вале ишқ билгани жонони жондир.
Хирад – мисли тузоқ қайдида чумчуқ,
Валекин ишқ – унинг олдида Симурғ.
Хирад – дебочайи девони роз ул,
Вале ишқ – дурри шоҳбайти ниёз ул.
Хирад – нақди саройи коинотдир,
Вале ишқ – жонга иксири ҳаётдир.
Хирад – зоҳирнамое ҳар ҳоле,
Ва лекин ишқ – санги лоуболе
.
555 Хирад дил эшиги олдида тургай,
Вале ишқ унданам олдинда юргай.
Хирадга хирқайи таклиф эрур тўн,
Вале ишқ эгнида ташриф эрур тўн.
Хирад сўз сўйламоққа сўз сўрар, бас,
Вале ишқ оҳи жонафрўз сўрар, бас.
Хирад жонпарвару жонсоз эмишдир,
Вале ишқ – оташи жонбоз эмишдир.
Хирад – ёш бир бола, ишқ – устакордир,
Тафовут бул арода бешумордир.
560 Агарчи иккидирлар ишқу кўнгил,
Бири ул ойина эрса, бири бул.
Ва лекин ўртада бир пардаким, бас,
Шу боис ҳеч бири бепарда эрмас.
Этар акс сувда суврат бекудурат,
Вале бир нарсадир сув бирла суврат.
Кўнгилдин ишққача олисмас унча,
Масофа бул арода худди қилча.
Жаҳони ишқ эрур дарёйи тубсиз,
Ўраб, чулғайди ул ошиқни ипсиз.
565 Чу босса лашкари ишқ ногаҳондин,
