Илондек чақади кириб қўйинга.
Яхши деб билганинг дўст ила таниш,
Башара кўрсатар қалтис чоғларда.
Ўзингдан қолмагил, иш тушмоқ ноҳуш,
Эҳтиёт шарт экан ришта боғларда.
МУСОҲИБ
Яшаш истак бўлса кўнгилни тўқлаб,
Бекорчи ўйлардан қутилсанг, қани.
Бора олсанг эди дўстларни йўқлаб,
Уйнишин бўлмоқдан борми бир маъни.
Майда ташвишларга қилдинг кўп ружу,
Вақтинг ўтказмоққа топдинг ё нажот.
Бўйра бўлиб қолма, бордир иложи,
Юрмоқлик, кўрмоқлик, ҳамсуҳбат ҳожат.
Саксондан ошганлар, сизга ҳавасим,
Қоматни тик тутган, тетиксиз, бардам.
Шикоят йўқ, соғлик қилмайди босим,
Насиҳат вобаста, берасиз ёрдам.
Ғанимат биласиз ўтган ҳар кунни,
Мусоҳиб гурунггин қумасайсиз доим.
Либослар озода, ҳуш кўриб тунни,
Қадрдонлар олдига чиқасиз қоим.
Даврага ҳавасим, хоҳлайман жуда,
Бир оғиз сўзингиз, борурман жадал.
Ўзинг билан ўзинг қолмоқ беҳуда,
Ториққан кексага анжуман бадал.
МАЛИКА ОЙЧУЧУК
Ҳайрату ҳавасим сизга Кенагас ойим,
Исмингиз эшитиб хонлар тургандир қойим.
Шаҳрисабз малаги, кўкдан тушган фаришта,
Ҳуснингиз фаравонбермиш қодир Худойим.
Мулкгирлик қасдида ёғий, юртда таҳлика,
Қалъалар бўлибдир тобеъ, қудратда якка.
Маслаҳат қурмиш донишлар – офият сулҳда,
Ойчучук Қўқонга, шохга бўлсин малика.
Никоҳ ўқилибди шунда, балқмиш тўлин ой,
Раҳимхон маҳлиё, мафтун этмиш ҳушчирой.
Кўрмаган дунё бу янглиғ сулув, пайкарни,
Арзигай бахшида олам хирожжи атай.
Ҳушрўялар юрти эрур Қўқон, Марғилон,
Ойчучук жамоли барин айлади нолон.
Фарғона, Наманган, Чодак боғлади ҳавас,
Кенагас гўзали тенгги йўқ суқсур, жонон.
Саройда фитналар тиним билмайди бир зум,
Ойчучук ақлига қойил қолмоқлик лозим.
Кулфатлар ичраким топди тахт узра йўлни,
Набира хон бўлди, неча аъён мулозим.
Қўқону Шахрисабз, тоға-жиянлик шундан,
Малика боғлаган ришта бардавом чандон.
Бу Турон юртида томир кетгандир чуқур,
