Türk Mânilerinden Seçmeler

Arpa ektim güz iken
Toprağı kar buz iken
Acep derdim var mıydı
Yâr oğlan ben kız iken?

Yeldir nefesi gelmez
Kimi kimsesi gelmez
Acep Ferhat öldü mü
Külüngün sesi gelmez?

Mor entarin arkanda
İki elim yakanda
Acep iflah olur mu
Beni böyle yakan da?

Denizin ortasında
Bacaya bak bacaya
Acep kızlar der m’ola
Biz de varsak kocaya.

Dişleri var kar gibi
Dudakları nar gibi
Acep kimin yâri var
Gönlümdeki yâr gibi.

Sarı kavun dilimi
Yitirdim bülbülümü
Acep o gün olur mu
Bulam nazlı gülümü.

Elim ince daldadır
Gözüm ırak yoldadır
Acep yârim der m’ola
Sevdiğim ne hâldedir.

Susam üstünde susam
Susamın boyu kısa
Acep yârim gelir mi
Bu manileri duysa?

Yamaçtaki yeşillik
Ekin mi ki, sel mi ki
Acep yârin sevdiği
Benden de güzel mi ki?

Tepside argun idim
Gelmedim yorgun idim
Aceplenmen a dostlar
Ben ona vurgun idim.

Mor dağlar mavi deniz
Sarardı soldu beniz
Acırdınız hâlime
Çektiğim bileydiniz.

Pencereden kuş uçtu
Yandı yürek tutuştu
Acıyın kızlar bana
Sakalıma kır düştü.

Bahçede darım kaldı
Ayva da narım kaldı
Aç bahçeci bahçeyi
İçinde yârim kaldı.

Taştan atladım göle
Durmuşum gurbet ele
Aç beyaz kollarını
Boğazıma düğmele.

Beni sen alamazsın
Arasan bulamazsın
Açıl desem açılır
Sol desem solamazsın.

Entarisi dar gibi
Yanakları kar gibi
Açılıp örtülüyor
Bana gönlü var gibi.

Yol üzeri gidersin
Kötü sözü n’idersin
Açılmadık gülleri
Kim(e)emanet edersin.

Şu dağın etekleri
Otluyor inekleri
Açılmış yumulmuyor
Muhabbet çiçekleri.

Bahçelerde gül titrer
Dalında bülbül titrer
Açma güzel gerdanın
Göz görür gönül titrer.

Pencerede perde ben
Yeni düştüm derde ben
Açmamış gonca gülü
Ne çürüyem yerde ben.