Türk Mânilerinden Seçmeler

Kara kaşların çatar
Kirpikleri ok atar
Ağ(ı)zı dükkân açmış
Yanakları gül satar.

Deryadan gemi geldi
Gönlümün gamı geldi
Ağla gözlerim ağla
Ayrılık demi geldi.

Şeftali çiçeklendi
Kadınlar leçeklendi
Ağla gözlerim ağla
Ayrılık gerçeklendi.

Bağa girdim nar için
Gül kopardım yâr için
Ağla gözlerim ağla
Bir vefasız yâr için.

Asmada üzüm kaldı
Yemedim gözüm kaldı
Ağla gözlerim ağla
Gurbette kuzum kaldı.

Kayseri’de Erciyaş
Tepesinde sivri taş
Ağladıkça gözümden
Dökülüyor kanlı yaş.

Kahve koydum pişmeye
Aç ağzını taşmaya
Ağlama kömür gözlüm
Az kaldı kavuşmaya.

Armut dalda beş olur
Yere düşer eş olur
Ağlama kömür gözlüm
Kirpiklerin yaş olur.

Dağda kestim çınarı
Çınarın dalı sarı
Ağlamaktan kurudu
Gözlerimin pınarı.

Şu derenin uzunu
Görsem yârim yüzünü
Ağlasam da söylesem
Belki tutar sözümü.

Dağlara yaz geliyor
Göllere kaz geliyor
Ağlasana gözlerim
Yâr bizden vazgeliyor.

Bu dert beni meletir
Yarama tuz eletir
Ağlatman beni dostlar
Figanım velveledir.

Dereye indim derin
Dağlara çıktım serin
Ağlayanı güldürür
Yâr senin dediklerin.

Eğlenceli bağlama
Sen arkamdan ağlama
Ağlayıp güzel yârim
Beni yoldan eğleme.

Sinide kara biber
Üflesem lâmba söner
Ağzı açık adamın
Yâri elinden gider.

Ayaza koydum testi
Ayaz bulutu kesti
Ağzı selamlı yârim
Bugün selamı kesti.

Dut ağacı boyunca
Dut yemedim doyunca
Ağzım dilim lâl oldu
Ayak sesi duyunca.

Bahçeleri fideli
Konakları odalı
Ağzım dolu gülmedim
Yâr gurbete gideli.

Ayvanda kış kabağı
Yüzün altın tabağı
Ağzın kapansın horoz
Ne tez açtın sabahı.

Âşıkım sazım yoktur
Yüreğe vuran oktur
Ah bugünkü güzeller
Sevdikleri ne çoktur.