“Sana kimse inanmayacak Meletus. Senin de kendine inanmadığına oldukça eminim. Meletus’un pervasız ve hayâsız olduğunu düşünmekten kendimi alamıyorum ey Atinalılar. Çünkü bu suçlamayı amaçsızca ve toy bir meydan okumayla yazmış. Belki de beni deneme gayesiyle uydurmuştur bu bilmeceyi. Kendi kendine: ‘Şu bilgin Sokrat benim alaycı tutarsızlıklarımı acaba fark edecek mi?’ ya da ‘Acaba onu ve diğerlerini kandırabilir miyim?’ demiştir belki de. Çünkü iddiasında hem Sokrat’ı tanrılara inanmamakla suçlayıp hem de onlara inanmakla suçlamak suretiyle kesinlikle kendisiyle çelişiyor. Bu ciddiyetle yapılacak şey değil.
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
