Seni terk eylesem kaşları keman
Vefası olmayan yârdan nem kaldı
Cefalım yok mudur göğsünde iman
Divane eyledin arda nem kaldı
Ayrılasın bencileyin eşinden
Bir dem sevda gitmez olsun başından
Bu ayrılık kıldı beni işimden
Arayıp gezerim kârda nem kaldı
Akar gözyaşlarım bir dem silinmez
Kapında kul oldum adım bilinmez
Ko serim sağ olsun yâr mı bulunmaz
Kadrimi bilmeyen yârda nem kaldı
Kul Mustafa der ki severim candan
Gözlerim doludur kan ile nemden
Sevdiceğim fariğ olduysa benden
Çıkayım gideyim şunda nem kaldı
II
Yücesi dumanlı boralı dağlar
İncitmen sunamı yol verin gitsin
Eyyamı şitada bahar erişsin
Eline bir deste gül verin gitsin
Uğratman sunamı kışa borana
Kader kısmet durulmadı çare ne
Eşinden ayrılıp giden ceylana
Düzelin a dağlar yol verin gitsin
Mustafa’m der cemaline doyulmaz
Seni görmeyince takatım gelmez
Dostum gurbet elde yolun bulunmaz
Bir takım kılavuz kul verin gitsin
III
Şu karşıki karlı dağlar
Başı dumanlı dumanlı
İkilikte yâr sevenin
Gönlü gümanlı gümanlı
Gül dererler deste deste
Armağan sunarlar dosta
Gülü bağbandan iste
Bahçe demanlı demanlı
Ben seni severim çoktan
Kaşlar yaydan kirpik oktan
Bir bezirgan gelir şarktan
Aslı Yemenli Yemenli
İşte geldi bahar yazlar
Ötüşür turnalar kazlar
Hatıra değmen şahbazlar
Sizler amanlı amanlı
Kul Mustafa’m der Erenler
Erenlere sır verenler
Hizmetin tekmil görenler
Ölür imanlı imanlı
Kuloğlu
I
İşit avazımı ben de var idim
Uçup gitme bunda konadur bülbül
Senin hub nefesin kalbim evinde
Vücudum şehrini donatır bülbül
Konarsan güle kon dikene konma
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
