Minnətlə çəkər cəfası olsa.
Canan deyil ol gözəl, nigarım,
Zahid kimi min riyası olsa.
Əfv eyləməyi bilə münasib,
Aşiqlərinin xətası olsa.
Həm Mailə mən deyərdim aşiq,
Məcnun kimi xoş sədası olsa.
«Dərdü qəmimi yarə dedim, bilmədi, əmma…»
Dərdü qəmimi yarə dedim, bilmədi, əmma,
Dərdim fələyi əgdi, o incilmədi əmma.
Ol gün ki, bu dünyayə qədəm qoymuşam, ey dil,
Ondan bəri bir gün də üzüm gülmədi, əmma.
Canan qabağında bükülüb döndü kəmanə
Qəddim, əgilib nakəsə əskilmədi əmma.
Kuyində dünən ağlamışam xeyli, nigarım,
Dəsmalın alıb göz yaşımı silmədi əmma.
Dünya nə veribsə hamını aldı əlimdən,
Bircə tükənib dərdü qəm əskilmədi əmma.
Dözməz bu qədər dərdə dedin axırı Mail,
Bərkdir üzü, vardır nəfəsi, ölmədi əmma.
«Etməsə aşiq əgər canını cananə fəda…»
Etməsə aşiq əgər canını cananə fəda,
Yeri var sonra ola möhnəti-hicranə fəda.
Can ilə sevgili cananə gərək can verəsən,
Niyə lazımdı o can olmasa o canə fəda.
Necə mən fəxr eləyim canımı versəm yarə,
Olur hər gün ona yüz mən kimi divanə fəda.
Sən məni yad eləyib seyri-gülüstan etsən,
Olaram hər qədəmində o gülüstanə fəda.
Şəm’in əfsanəsi bir böylə deyilməz əsla,
Olmasa şö’ləsinə eşqdə pərvanə fəda.
Məqsədin bilmədim aləmdə nədir, billahi,
Ey olan şövqlə bu mülki-Süleymanə fəda.
Mailin yazdığı şe’ri cırıb atdın qəsdən,
Sənə bir şe’r nədir, yüz belə dürdanə fəda.
«Həqiqət üstünə, ey dil, çəkib pərdə, hicab olma…»
Həqiqət üstünə, ey dil, çəkib pərdə, hicab olma,
Günəş nurini gizlətmə xəlayiqdən, səhab olma.
Cahan gülzarına sə’y et, olub bülbül, nəvalər qıl,
Vəlakin gülşəni-dəhrə girib, mişkin qürab olma.
Çalış insanlığa səndən xətalar yetməsin əsla,
Bu növ’i ad qazan daim, nə kim, əhli-əzab olma.
Cahan varı cahanındır, nə ki, cəm’ eyləyən şəxsin,
Xəyali-mali-dünyayə düşüb, qəlbi kəbab olma.
Yetişsin təşnələr kamə, ləbindən abi-cür’əylə,
Çalış, səhradə ümmid qıran, seyli-sərab olma.
Şərab içsən, “təhur”undan çalış, meylin qəbul etsin,
Vəli meyxanədə sən maili-qeyri-şərab olma.
Nəsihət şe’rə ziynətdir, çalış yer ver ona, Mail,
Nəsihət etmədən köçmə, dönüb əhli-türab olma.
«Aşiq oldur dəhrdə ancaq hesabı eşq ola…»
Aşiq oldur dəhrdə ancaq hesabı eşq ola,
Qeyri möhnət çəkməyə, dərdi, əzabı eşq ola.
Yanmasın bir qeyri ətəşdə dili-sədparəsi,
Yansa da ancaq cahanda, qoy, kəbabi-eşq ola.
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
