“Waarom kom je niet bij me zitten, schat? Ik heb je hier nog niet eerder gezien”.
“Nee, dank je”, antwoordde ze, “en haal je hand van mijn been”.
“Oh, spelen we hard to get?” Hij begon haar dij te strelen.
“Ik zeg het je niet nog eens”, waarschuwde ze hem. Hij probeerde over haar kruis te wrijven, en toen ze Tony zag opstaan, haalde ze uit met een achterwaartse houw naar zijn halsslagader. Hij viel als een zak steenkool in een koker. Tony raapte hem op en droeg hem naar een bank.
“Hij is bewusteloos, maar in orde. Sorry voor dit, Rick. Kun jij dit verder afhandelen? We kunnen beter gaan. Kom op, jongedame”.
Ze haastten zich naar de auto en stapten in. “Dat was gevaarlijk en dom om te doen, ook al was het zijn eigen schuld”.
“Ik zou nooit toestaan dat een man me zo zou behandelen in een bar. Ik zou altijd zo gereageerd hebben, of jij er nu bij was of niet, en of ik nu in een van mijn vaders zaken was of niet”.
“Ik geloof je, maar daar gaat het niet om. Als je iemand afstraft, breek dan zijn neus, sla een tand uit zijn mond, maar sla hem nooit ofte nimmer knock out op een tegelvloer… of welke harde vloer dan ook. Wat als hij zijn nek had gebroken op een barkruk of zijn hoofd op de vloer had gestoten, een hersenbloeding had gekregen en was gestorven? Je zou worden aangeklaagd voor moord, niet alleen voor mishandeling. En dat zou de politie aan het snuffelen brengen, en meerdere mensen zouden met je ten onder kunnen gaan. Het was stom om te doen, Daisy. Je had me hem een klap moeten laten geven en hem in een taxi moeten laten gooien. Alsjeblieft, doe het niet nog eens in een van onze bars”.
“Je hebt helemaal gelijk. Beschouw me als terechtgewezen. Gaan we nog steeds gokken?”
“Nee, ik breng je naar huis. We gaan een andere avond”.
Ze zei geen woord meer. Ze wist dat hij gelijk had, maar voelde zich gerechtvaardigd om een man te slaan die haar lastigviel.
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
