yuyub basdıracaqlar,
buz kimi soyuq məzara
qoyub, basdıracaqlar,
yaglıca ehsanımdan
yeyib öskürəcəklər,
bir qərib şair öldü
deyib asqıracaqlar.
Deyim, vəsiyyətimə
adamlar, qulaq asın,
başdaşı əvəzinə
bir at heykəli qoyun,
və bircə cümlə yazın:
«insan kimi doğulmuşdu,
insanlar oyun qurdular,
öləndə at kimi öldü,
çapıb-çapıb yordular!..»
VƏTƏN
Hey! Mənim dam dolusu
toyum, vətəndir, vətən,
əjdadım, nəslim, köküm-
soyum, vətəndir, vətən.
Bəxt gəldi düyün-düyün,
oğluyam yerin, göyün,
baxıb, hey öyündüyün
boyum, vətəndir, vətən.
Qürbət buz içrə kürə,
kim ulaya, kim hürə,
qoy alnımı möhürə
qoyum, vətəndir, vətən.
Hava – həsrət bir udum,
dörd bir yana yürüdüm,
ağac kimi qurudum,
suyum, vətəndir, vətən.
* * *
Alsemberğdən qatar keçdi,
keçdi, məni aparmadı,
qatar qarışdı zülmətə,
gecdi, məni aparmadı.
Qarşıda neçə dağ, dərə,
neçə aşılmaz dik qalıb,
kor oldu, görmədi, şair,
divara söykənik qalıb.
Bu bir yolsuz ömürlərdən,
keçən bir qatardı, getdi,
kim gəldi aldı qoynuna,
kim gəldi götürdü, getdi.
Yaddır özgə dərdi kimi
o yaxınlar, bu uzaqlar,
o zamandan hər qatarın,
dalınca bir qərib ağlar…
HƏLƏ…
Bir ömür elə hey kipriyimlə od,
götürə-götürə gedirəm hələ,
bir uzun yoldayam aylar, illəri,
ötürə-ötürə gedirəm hələ.
Gərək mən hər sözü bir-bir arıyam,
görənlər qoy görsün haqqa sarıyam,
çiçəkdən çiçəyə uçan arıyam,
ətirdən ətirə gedirəm hələ.
Bağındır, baxmasan, ömür kirlənir,
ağ bayraq sanırlar ağ fikirləri,
qara kağız kimi tək səbirləri,
gətirə-gətirə gedirəm hələ.
Saxlamaq olmadı hər gedən günü,
bədən yuxuludur, ruhlar mürgülü,
islanmış gözlərdə azadlıq gülü,
bitirə-bitirə gedirəm hələ.
Yolu bu qatarın beşdi, ayrıldıq,
bişdi bağrım başı, bişdi, ayrıldıq,
hərə bir məzarda düşdü, ayrıldıq,
itirə-itirə gedirəm hələ…
GEDƏNƏM…
Neçə boynu bənövşətək bükülü,
neçə gözü ağlar qoyub gedənəm,
könlüm kimi açılmazdır o vaxtdan,
qapımızı bağlar qoyub gedənəm.
Bir sıxalar buludları, yuyalar,
göy durula, dağılmaya yuvalar…
Yereşitməz, göygötürməz dualar,
dağtablamaz ahlar qoyub gedənəm.
