Таёқ ерди дамо-дам юз човушдин,
Ва лекин нолимасди хўрланишдин.
Томошога чиқар эрди халойиқ,
Кўрингиз, дердилар, не телба ошиқ.
810 Ҳамма мардум анга чун лолу ҳайрон,
Аёл шўрлик эса саргашта, сарсон.
Ва охир ҳаддидин чун ошди бул иш,
Ва шаҳзода дилига тушди ташвиш.
Деди: ота, толиқдим можародин,
Халос этгил мени бу бедаводин.
Эшитди подшоҳ, амр айлади бот,
Деди: майдонни шайлаб, келтиринг от.
Сочидин ул аёлни отга бойланг
Ва судраб, жисмини чилпора айланг.
815 Этинг ул шумни андоқ пора-пора,
Унинг дардига жоиз бўйла чора.
Суринг, маст фил каби от судрасин то,
Бу ишдин бор раият бўлсин огоҳ.
Шаҳу шаҳзода майдон сори юрди,
Халойиқ тўпланиб, майдонда эрди.
Аёлнинг дардидин хунбор эди эл,
Алар кўз ёшидин гулзор эди ер.
Сипоҳийлар аёл сочидин ушлаб,
Чу элтмоқ бўлдилар от сори судраб,
820 Аёл шўрлик ҳамон юзланди шоҳга,
Эшит арзимни, деб бўзланди шоҳга.
Мениким ўлдирарсен қақшатиб зор,
Эшит, эй подшоҳ, бир ҳожатим бор…
Деди шоҳ: гар десанг, қўй, олма жоним,
Бу бўлмас, чун этибман қасди жонинг.
Сочимдин судрама, деб сўрмагил ҳам,
Бу янглиғ истадим қонингни тўксам.
Десанг гар: бир нафас бергил омоним,
Омонинг бергали йўқ бир замоним,
825 Ва шаҳзода била ўлтирмагайсен,
Юзини этма орзу, кўрмагайсен…
Аёл дедики, мен жон истамасмен,
Омонлик бир замон ҳам истамасмен.
Демам: отлар туёғи остида то
Мени хор айлабон ўлдирма, асло!
Менинг жонимда бир орзу, ҳавасдир,
У тўрт ҳожатга асло ўхшамасдир.
Чу истармен, муяссар бўлса буткул…
Деди шоҳ: сўйла менга, не эмиш ул?
830 У тўрт ҳожатдин ўзга не эса, сен
Баралла айтавер, вожиб этармен.
Аёл дедики, отга судратиб зор,
Гар ўлдирмоқ тиларсен бўйла ночор,
Менга, эй подшоҳ, бир ҳиммат айла,
Сочимни севгилим отига бойла.
Унинг оти оёғи остида жон
Берар бўлсам, дилимда қолмас армон.
Унинг йўлида ўлмоқ менга пеша,
Унинг кўйида қолгаймен ҳамиша.
835 Мени ўлдирса ёр, шукрона этгум,
Муҳаббат шавқидин осмонга етгум.
Аёлмен, менда мардлик ончунон йўқ,
Дилим хун, ўйлаким, жисмимда жон йўқ.
Аёлни ўлдириб, жондин жудо эт,
Вале шул ҳожатин унга раво эт…
Бу сўздин шоҳ дили юмшаб, ёришди,
Кўзидин оқди ёши, ерга тушди.
Кечирди, кўшку айвонга жўнатди,
Бағишлаб жонни, жононга жўнатди…
840 Аё мард, бўлса бизга иштиёқинг,
Аёллардин ўқи севги сабоғинг.
Аёлдин кам эсанг ёки муханнас,
