Кирәк булса яшьнәрмен дә яшен кебек!
Анам!
Анам!
Син – туфрагым минем,
Ә мин —
Бер чәчәгең,
Җиткән җимешең…
Анам!
Көмеш елгам син,
Ә мин —
Бер тармагың,
Нәни инешең…
Җырлый-җырлый агам
Кояшларга табан.
Көйләре – синеке,
Сүзен
Үзем табам…
Рәхмәт!
Әй Җирем!
Миңа тормыш биргәнсең.
Кояш күр,
Һава сула, дигәнсең.
Сусавым басылсын өченгә,
Саф сулы
Салкын чишмә биргәнсең…
Аннары —
Бәхетле булсын дип,
Күзләре
Гел көлеп торсын дип,
Миңа син
Иң газиз бер бүләк —
Әти белән Әнине
Биргәнсең…
Әнигә кайту
Әни, әни, үсеп җитәр-җитмәс,
Берәм-берәм балаларыңны
Озата тордың, өлгерми дә калдык
Бүлешергә моңың-зарыңны…
Кош балаларыдай таралыштык,
Хатлар гына йөри арада.
Сизәм, әни, алар гына аздыр
Бала табып баккан анага…
Сүзләреңә кушып, йөрәгеңнең
Моңын җибәрәсең хат аша.
Һәрбер юлың истәлекләр ачып,
Балачакка барып тоташа…
Гел өйрәтә идең пөхтәлеккә,
Чигүләргә, токмач кисәргә…
Рәхмәт, әни, киңәшләрең белән
Булышкансың безгә үсәргә.
Әле улларыңны озатасың,
Әле кызларыңны көтәсең.
Сиңа кайтам, әни, сөенә-сөенә,
Син яңадан сабый итәсең…
Әни теккән күлмәкләр…
Сагындырып искә төшә
Сабантуй күлмәкләре.
Әни тегеп бирә иде,
Кушып саф теләкләрен…
Итәкләрен бөрмә итеп,
Билен нечкә, тар итеп.
Иптәш кызым белән бергә
Икебезне пар итеп.
Чыпчыклы да, чәчәкле дә,
Шакмаклы да, борчаклы…
Күргәнегез булды микән
Бездәй җанлы курчакны?
Якалы да, путалы да,
Төймәле дә, кесәле…
…Мәйдан уртасына чыгып
Биисе бар ич әле.
Йөгерәбез, әниләрдән
Алда барып җитәбез.
Кызлар белән җыелышып,
Бию көен көтәбез.
Менә җитә безнең чират.
Тору кая кыстатып:
Без – күбәләк, без – карлыгач,
Бездә бөтен осталык.
Сабантуйның ни кызыгы
Яңа күлмәк кимәгәч?
Сокланышып бер-береңә:
«Котлы булсын!» – димәгәч…
Әле дә булса сагындыра
Әни теккән күлмәкләр.
