Бу төбәктә талгын җилләр исә,
Иренеп кенә шаулый тирәкләр.
Давыл монда килеп җитә алмый —
Тотып кала таулар-терәкләр.
Монда шундый тын елгалар ага —
Ник бер дулкын каксын ярларга!
Тузганаклар ап-ак мамыкларын
Очырталмый бөтен яланга.
Еланнар бар монда, тик агусыз,
Сандугачлар сайрый белмиләр.
Кешеләре тик картлыктан үлә,
Бәхетсезлек белән үлмиләр.
Монда солых та юк, сугышлар да,
Сөю дә юк монда, нәфрәт тә.
Киләчәккә бөек өмет тә юк,
Һәм көтелми һичбер дәһшәт тә.
Үзгәрүчән мизгелләр юк монда,
Монда – көннәр, еллар, гасырлар…
Шагыйрь монда шигырь яза алмый,
Һәм көнозын йоклый батырлар.
Әгәр ялгыш монда килеп чыксаң
Катып калыр иде йөрәкләр.
Ярый әле, хыял җимеше бу,
Ярый, җирдә юк бу төбәкләр.
Агым
Иделләргә кушылып, Чулман ага,
Аңа кушылып, нәни Зәйләр ага…
Җәйләр ага.
Мул көзләргә кушылып, кышлар ага,
Кышка кушылып, яшел язлар ага…
…Назлар ага.
Ага сулар, суда саллар ага,
Салга кунып, карт бер карга ага…
…Бар да ага.
Җилләр ага, ак болытлар ага,
Нефть, руда, тимер, күмер ага…
…Гомер ага.
Аермыйк
Аер имәнне яфрак-ботагыннан —
ул гап-гади кискә булып калыр.
Аер ярканатны ике канатыннан —
ул гап-гади тычкан булып калыр.
Аер Иделне дулкын-суларыннан —
ул гап-гади чокыр булып калыр.
Аермыйк имәнне яфрак-ботагыннан,
Ярканатны ике канатыннан,
Иделне дулкын-суларыннан –
Дөньяда болай да
кискәләр,
тычканнар,
