Рәхмәт, илем! Инде үзем сине
Күтәрергә көчем бар кебек.
Илкәем
Яз язлаган, җәй җәйләгән,
Көз көзләгән илкәем!
Кыш кышлаган… Кышын туңгач,
Син җылыткан илкәем!
Таңым аткан… Көнем туган…
Шәфәкъ баткан илкәем!
Төне буе синең уйны
Уйлап яткан илкәем!
Сәгатьләрем, минутларым,
Мизгелләрем – синеке…
«Син кемнеке?..» – дип сорама,
Мин – тик Туган илнеке!..
Димәк
Якын булса үз илең —
Илдә булсын үз гөлең.
Әгәр булса үз өең —
Үзеңчә күр үз көнең.
Җырлар булсаң үз көең —
Көйгә килсен үз телең.
Табалмасаң үз гөлең,
Коралмасаң үз өең,
Күралмасаң үз көнең,
Табылмаса үз көең,
Аңламасаң үз телең —
Аптырап йөрмә, гөлем,
Юк, димәк, синең илең.
Тарих сулышы
«Һунчылар», «монголчылар», «болгарчылар», «татарчылар», «мишәрчеләр», «керәшенчеләр» һәм башка… «чы-че» ләр дип, туган халкыбызның гүзәл төркемнәрен бер-берсенә каршы куюны максат иткән тарихи эзләнүләр алып баручы, махсус рәвештә тарихчылар сугышы оештыручы, ягъни булмаган сугышны бар итеп күрсәтергә омтылучы галимнәрнең матбугатта дөнья күргән фәнни хезмәтләре турында уйланып.
Тарихны без төзибез бит…
Без – кешеләр, без генә!
Чып-чын тарихны беләбез
Тик без үзебез генә!
Юк, булалмый Җир йөзендә
Тарихчылар сугышы!
Тарихчылар түгел лә ич –
Халык – тарих сулышы!..
Кытай «та… та…»лары да без!
Һуннары да,
Төркиләр дә,
Болгарлар да,
Татарлар да – без генә!
Тарихчылар, буталмагыз –
Без бит үзебез генә!
Тумәне дә,
Модәсе дә,
Аттила да,
Кубрат хан да,
