Туғёнлар кўтариб жавлон урар пайт.
Биз бахтга, севгига қонмаймиз ажаб,
Дўстларнинг кўзидан меҳр излаймиз.
Йиғган зар кукундан атиргул ясаб,
Тўлқин шиддатидан сеҳр излаймиз.
Ҳаётда қидирган, топган инсонлар
Байрамга чиққандай хушнуд бўлсинлар.
Синглим, дунёдаги барча дўконлар
Байрам сарупоси билан тўлсинлар.
* * *
Ф.Ҳотамовга
Соғинчларга ихтиёр бериб,
Қалбнинг сирли қулфи очилар,
Фақат яхши хабар келтириб,
Эшик қоқар шод почтачилар.
Орзулар кўп ёруғ дунёда,
Биз соғинган ошинолар мўл.
Гоҳи отлиқ, гоҳи пиёда
Почтачилар йўл босарлар, йўл.
Хуржунларда соғинч хатлари,
Муждаларга хуржунлар тўла.
Ниятлари, ҳаловатлари —
Севинтирмоқ бизни бир йўла.
Мен танийман бир почтачини,
Қишлоқда йўқ уни билмаган.
Унинг якка-ёлғиз лочини
Бир вақт жангдан қайтиб келмаган.
Шундай бўлган, шундай бўлган: ул
Хат ташиган чўнг бардош билан.
Хуржун қорахатга тўлган, ул
Эшик қоққан кўзда ёш билан.
Қалб, покликда қолма йўлингдан,
Сен шундайин ташигил хабар,
Одамлар хат олиб қўлингдан
Қувонсинлар гўдаклар қадар.
Севганини солиб эсига
Сен маҳбублар қошида ўлтир.
Дунёмизнинг адресига
Истиқболдан муждалар келтир.
Хуржунида соғинч тўла хат
Почтачилар йўл босарлар, йўл.
Қалбим, сен ҳам жасур, беминнат,
Оддийгина бир почтачи бўл.
ЯНГИ ЙИЛ
Эшик қоқиб келар сахий Қорбобо,
Ундадир ҳаммага етгулик инъом.
Ўғил-қизларимга совға бир дунё,
Менга – ёзилажак талай шеърга ном
Қизлар, ўғилларим, бу порлоқ тилак,
Буни фақат яхшиликка йўяман.
Сиз катта бўлгунча байрамлар билан
Мен ҳам у шеърларни ёзиб қўяман.
* * *
Маъзур тут, афсона қўшилди шеърга
Дерларки, ғаройиб бир қушдир Анқо.
У бирор бора ҳам қўнмаган ерга,
Ахир, у Анқодир, қуш ичра танҳо.
Анқонинг уруғи нега топилмас,
Энг баланд осмондир ул қушга макон.
Парвозда тухум очар, қўнишни билмас,
Ҳавода учирма қилар полапон.
Азизим, менда-ку не бир танҳолик
Ва на шоирликнинг йўқдир даъвоси.
Қалбинг шеърим учун осмон эрур тик,
Қалбинг менга ишқинг арши аълоси.
* * *
Бир меҳригиёдир, офтобдир тенгсиз,
Ёруғ шу жамолинг, жамолинг сенинг.
Кўзга яқин бўлса одатда офтоб,
Шу қадар узундир унинг сояси…
Шу узун соялар, узун соялар
Менинг сен билмаган ҳасратларимдир.
* * *
Ер кўксини тилиб барг ёзмоқда гул,
Қуёшли боғларнинг кунгирасида.
Не турфа достонлар жо бўлмиш буткул
Бахшиларнинг тинмас дўмбирасида.
