Она сиймосида бир маъсум санам,
Оқ сийнаси узра гўдагин боши.
Энтикиб пок нафас олишида ҳам
Аёндир парилар, ҳурлар қондоши.
О, сен бахтлидирсан ва боқийдирсан,
Яшашнинг шавқига, сирига асир —
Илҳом-ла йўғрилган ягона фурсат,
Лаҳзани тополган даҳо мусаввир.
Табиат яратмиш кўп доно асар.
Ўзининг умрига пойдор этгулак.
Юрак ва муҳаббат, ният ва самар,
Эрксизлик ва Исён, Она ва Гўдак…
Бўёқми сўнмас бир шуълада ёнган,
Санамнинг фаришта юзига қаранг,
Ўлмас эзгуликка, нурга айланган
Мангулик бағридан ўғирланган ранг.
* * *
Молин мақтаб сотар шўх дўкончи қиз,
Унинг мақтовига нима ҳам дейин,
– Ноёб мол, армонда қоласиз эсиз,
Харид қилмасангиз, топмайсиз кейин.
– Дарвоқе, сен айтган ноёб ашёни
Кейин тополмасман, синглим, эҳтимол.
Гар уйим эмасдир мол ошёни,
Мақтовинг-ку менга келмади малол.
Бироқ ноёб моллар кўпдир жаҳонда,
Моллар не, туйғулар, не-не улуғ зот…
Ҳар бирин биз кейин қидирган онда
Қайта тополмасмиз, топмасмиз, ҳайҳот.
Она дийдорига тўйиб боқмоқ бахт,
Оқ соч оналарнинг биз боласимиз.
О, айтгил, биз кейин топармиз қай вақт
Шу оппоқ сочларнинг бир толасини.
Танҳо таянчим деб топиндим сизга,
Сиздан айру яшаш қийин, онажон,
Ягона ўй билан толпиндим сизга,
Сизни тополмасман кейин, онажон.
Паришон хотирга бир сатр келди,
Шу сатрда кулиб кўринди жаҳон.
У ишқ қасамидек қалбга чекилди,
Йўқотиб қўярдим йўқса ногаҳон.
Даврага йиғилмиш ошно ўғлонлар,
Бир суҳбат кечади дилкаш ва дилдор.
Худди шу ғанимат дамни, ёронлар,
Топиб бўлармикин кейин қайта бор.
Олам манглайига сирли тонготар
Зарҳал билан оппоқ бир хат битади.
Ўқидингми-йўқми, сўнг қуёш ботар,
Ҳаётингдан бир сир беиз кетади.
Қадим ривоят бор: донишманд бир зот
Қатлининг олдидан ёдларди ғазал.
Ибодат ўрнида шеър айтса, наҳот,
Сўрдилар: бу ишда ҳикмат борми сал?
Ёнда ҳамроҳ эди суюк китоби,
Қўлдан қўймаганди ҳатто сўнгги он,
Шундай бўлган экан доно жавоби:
Ҳозир ёдламасам, ёдлайман қачон?
Энтикаман, умрим чорраҳасида
Илк бор севгим билан учрашув вақти.
Севги бўстонининг пок ҳавосида
Туб қўйиб, барг ёзар яшаш дарахти.
Севги – табиатнинг ноёб самари,
У йўлдош, у билан кўп довон ошув,
Бу кун севгим пешвоз чиқмиш мен сари,
Кейинга қолдириб бўлмас учрашув.
Умрнинг ёшлиги, баҳори дуркун,
Ёшлик боғларида гуллар нопармон.
Эшик қоқса хаста кексалик бир кун
У гуллар атрини қайдан топарман?
Ёшлик чаманининг атир исини
Шу лаҳза ғазалга кўчирмоқ они.
Кейин, анча кейин гул кулгусини
Ёдга солгувчидир севинч достони.
Йигирманчи аср жабҳаларида
Чеккада ва лоқайд инсон борми ҳеч,
Зафар ёнсин тарих саҳфаларида,
Зафар букун керак, эрта бўлар кеч.
Бу кун тирикликнинг кун тартибида
Кураш, эзгу ишлар, ёзилажак байт.
Мангулик қатраси қон таркибида
