Кечар Яздон гуноҳинг, келса уқбо,
Кўринмас фалсафа ичра бу маъно.
Бўлак бир жоми май эрмиш бу асрор,
Етолмас фалсафий бу сирга зинҳор.
Кўнгил кўзи била кўргай муҳаққиқ
,
Кўрар икки жаҳонни ул мувофиқ.
780 Кўрарким, жумла олам банда эрмиш,
Ва борлиқ боис ул банд ичра эрмиш.
Етар барбод уларга эртами, кеч,
Бўлурлар жумла барбод, қолмагай ҳеч.
Киши кўргай буни, топгай сафо ул,
Бўлур лойиқи нури Мустафо ул.
Ва лекин бўлмагай поку мужаррад,
Агар ул топмаса нури Муҳаммад.
Муҳаммад йўлини тутгилки, хоксен,
Бу икки олам ичра поку поксен.
785 У қавли фалсафийдин сен йироқ бўл,
Ақлга банда бўлсанг, хор этар ул.
Ақлдин сувратин чизсанг, у асрор
Габр бўлгай-да, бойлар белга зуннор.
Ақл ортар неча ҳолатга боғлиқ,
Чуқурда ваҳму қўрқув бўлгай ортиқ.
Чу зийраклик сенинг жонингда бўлгай,
Не эрса кўза ичра, ул қуйилгай.
Дедик ҳар неки бизда эътиқод ул,
Агарчи сен билан бўлмас зиёд ул.
У кампир муштида мазҳаб эди, бас,
Ва ул мазҳабга эрди айтгани мос.
790 Басе билди ва мендек юрди ожиз,
Ки чиндан эрди ул дини ажоиз
.
Ва ул ҳикматки кампир этди иқрор,
Сенинг йўлингда бўлди баски инкор.
Менинг бир иллатим йўқдир, дегайсен,
Вале келганда иллатсиз эмассен…
Биров Боязид Бистомийдан савол сўргани
Савол сўрди чунин бир кимсайи хом:
Аё султони барҳақ, пири Бистом.
795 Нечун ул, не сабаб олам чуниндир,
Нечун бир осмону бир заминдир?
Нечун жавлон уриб, жунбушдадир ул?
Нечун сокин турар, хомушдадир бул?
Нечун ул етти афлок чарх урар чун,
Бу олам не эрур, остину устун?
Жавобин айтди ул султони мутлақ,
Ки, эй тингла, жавобим бўйла ал-ҳақ.
Боқиб оламга сен бундоқ деюрсен,
Сабабки, ҳеч вақони кўрмаюрсен.
800 Биз асли кулл десак, иллат демасмиз,
