Yerda yotgan bitta bosh.
Botgan quyosh nurlari
Falakka sochiq qoldi.
Sahro ichra bir juft ko‘z
Manguga ochiq qoldi…
XOTIMA
Yillar o‘tib bormoqda
Bedabdaba, behasham.
Nega ma’yus tortaman
Lip-lip qilib yonsa sham?
Yashamoqdan ne ma’no,
Hayotning qadri nadir?
Chiroqqa o‘zin urgan
Parvona dardi nadir?
G‘am chekkali odamzot
Kelmas axir olamga.
Nega otlar dupuri
Meni chulg‘aydi g‘amga?
Nega mening dardlarim
Buncha mavhum, betizgin?
Qiynar qaysi xotira
Yog‘sa yomg‘irlar ezgin?
Nega alla eshitsam
Qonlarimga tushar o‘t?
Go‘yo kimnidir kutib
Yo‘llariga ko‘zim to‘rt.
Botib borarkan quyosh
Qizarib o‘z ufqiga,
Qaysi xotira qiynar,
Nega, nega…oh, nega?..
Oqshomlar ingrar shamol,
Sado kelur moziydan.
Ruhimga bir nur yog‘ar
Goh shahid, goh g‘oziydan.
Vatanni sevaman deb –
Вы ознакомились с фрагментом книги.
Для бесплатного чтения открыта только часть текста.
Приобретайте полный текст книги у нашего партнера:
