Türkçede Deyimler

Çanına ot tıkamak: Susturmak.

Çarığı çekmek: Yola çıkmak.

Çarıklı diplomat: Göründüğünden daha zeki, daha becerikli.

Çatal kazık: Yürümeyen iş. İmkânsız.

Çay kenarında kuyu kazmak: Elde imkân varken, başka imkânlar aramak.

Çeki düzen vermek: Yoluna koymak, toparlamak.

Çekirdekten yetişme: Bir işe küçük yaştan başlamak.

Çene çalmak: Gevezelik etmek.

Çene yormak: Boşuna konuşmak.

Çenesi düşük: Geveze.

Çenesini tutmak: Bir şeyi gerekmediği için söylememek.

Çerden çöpten: Uydurma, dayanıksız.

Çıban başı: Kurcalanırsa iyi olmayan sonuçlar çıkarabilecek şey.

Çıbanın başını koparmak: Hassas bir meselenin meydana çıkmasına imkân vermek.

Çıkmaz ayın son çarşambası: Bir işin hiçbir zaman yapılamayacağı şaka yollu anlatılır.

Çıkmaza girmek: Bir işin çözülemez hâle gelmesi.

Çıngar çıkarmak: Kavga çıkarmak.

Çiçeği burnunda: Taze, yeni, genç.

Çifte kavrulmuş: Çok pişkin.

Çil yavr usu gibi dağılmak: Perişan bir hâlde kaçışmak.

Çile çıkarmak, çile doldurmak: Zahmetli bir hayat sürenler için kullanılır.

Çileden çıkmak: Sabrı tükenmek.

Çivi gibi olmak: Çok sağlam olmak.

Çivi kesmek: Çok üşümek.

Çizmeden yukarı çıkmak: Beceremeyeceği bir işe karışmak. Haddini bilmemek.

Çoban kulübesinde padişah rüyası görmek: Büyük hayaller peşinde koşmak.

Çok bilmiş: Ukala.

Çok olmak: Haddini aşmak.

Çoluk çocuğa karışmak: Aile sahibi olmak.

Çorbaya dönmek: Karmakarışık olmak.

Çukurunu kazmak: Birinin felaketini hazırlamak.

Çürük tahtaya basmak: Yapılan bir işte önceden iyi hesap edememek yüzünden zarar görmek.