– Alan da pişman, satan da.
– Al giymedim ki, almayım.
– Al gömlek, gizlenmez.
– Al gülüm, ver gülüm.
– Alan, satandan umar.
– Alan ve satan hoşnut, bize ne?
– Alan yok, satan yok, alan neylesin.
– Allah bile kulunun karasını yüzüne vurmaz.
– Allah bilir ama kul da sezer.
– Allah diyen, açıkta kalmaz.
– Allah gümüş kapıyı kaparsa, altın kapıyı açar.
– Allah herkesin gönlüne göre verir.
– Allah’ın bildiği, kuldan saklanmaz.
– Allah’ın öldüremediğini, kimse öldüremez.
– Allah’tan korkmayan, kuldan utanmaz.
– Allah, daraltır da bunaltmaz.
– Allah’ın vergisi, canın sevgisidir.
– Allah, namerde muhtaç etmesin.
– Allah, sabırlı kulunu sever.
– Allah yardım ederse kuluna, her iş girer yoluna.
– Aldatan, bir gün aldanır.
– Altın anahtar, her kapıyı açar.
– Altın, toprakta paslanmaz.
– Aleme verir talkını, kendi yutar salkımı.
– Ana gibi yar, vatan gibi diyar olmaz.
– Ana kucağı, her yaşta aranır.
– Ananın hakkı ödenmez.
– Anamızı, rüşvet ile işret ağlatır.
– Anasına bak kızını al, kenarına bak bezini al.
– Anasının bastığı yavru incinmez.
– Anlar, anlamazdan korkulur.
– Anlat, benim gecelik külahıma.
– Ansınlar beni, bir çürük elma ile.
– Anne ekmeğine kuru; ayranına duru deme.
– Anıza tohum ekme, sonra boş kalır tekne.
– Anız verir tekleme, ondan bir şey bekleme.
– Anıza eken kaz çalar, herge eken saz çalar.
– Aptal düğünden; çocuk oyundan usanmaz.
– Abdalın karnı doyduktan sonra, gözü yolda olur.
– Araba kırılınca, yol gösteren çok olur.
– Arap, Arap’a yüzün kara demiş.
– Arayan mevlasını, azan belasını bulur.
– Arife, tarif istemez.
– Ar, insana; yâr, civana yakışır.
– Arkadaş belasına uğramış çoktur.
– Arkasındaki gömleğe inanan kalmadı.
– Arlı babanın, arsız çocuğu.
– Ar yılı değil, kâr yılı.
– Arık hayvanın eti, kel tepenin otu.
– Arpaya katsan, at yemez; kepeğe katsan, it yemez.
