Babası:
“Ben sana en iyisini alayım, gel feragat eyle, bir Keşiş kızı için kendini helak etme, eğer muradın evlenmek ise içeride cariyeler çok, al birini odalık eyle, sana kim ne der? Gel bunun için diyarı gurbete gitme çünkü diyarı gurbet güçtür.”
Kerem:
“Baba ben ondan başkasını istemem, elbette giderim.” dedi.
Babası:
“Be hey edepsiz! Şöyle dedim olmadı, böyle dedim olmadı. Var yıkıl git! Cehenneme kadar yolun var.” dedi.
Kerem de babasının elini öpüp:
“İşte ben de bunu isterim.” deyip, kalkıp sazı elinde hareme girerek anasının yanına geldi.
Anası, oğlunu böyle görünce aklı gidiverdi:
“Oğlum böyle olmanın aslı nedir?” dedi.
Kerem:
“Şimdi sana söylerim.” deyip aldı sazı eline, bakalım ne dedi.
Aldı Kerem:
Cam kasavet bugün başa derildi
Ağla ninem ayrılığın günüdür
Bize kısmet gurbet elde verildi
Ağla ninem ayrılığın günüdür
Beni kül eyledi elin dilleri
Şimdengeru gözlemeyin yolları
Varayım gezeyim gurbet elleri
Ağla ninem ayrılığın günüdür
Canım ninem benim ricam sizedir
Feleğin ettiği bana cezadır
Belki Aslı’m Kerem yolun gözetir
Ağla ninem ayrılığın günüdür
deyip kesti…
Anası başladı ağlamaya. Kerem anasının elini öpüp:
“Allah’a ısmarladık bizi duadan eksik etme.” diyerek oradan ayrıldı.
Sonra Sofu’nun yanına geldi. Gördü ki, atlar binek taşında hazır dururlar. Bunlar atların arkasına binerken babası haber aldı. Yalın ayak yanlarına gidedursun, Kerem “Bari şunlarla helalleşelim, zira gideceğim diyarı gurbettir.” deyip aldı sazı eline, bakalım orada olanlara ne” dedi.
Aldı Kerem:
Yeni bir sevdadır geldi başıma
Gelin helallaşın ben gider oldum
Gelip ya gelmeyip sizi bulayım
Gelin helallaşın ben gider oldum
Yüreğimde yanar bunca ateşler
Yâr elinden yine yaralar işler
Gülüp oynadığım kızlar, kardeşler
Gelin helallaşın ben gider oldum
Tuz ekmek yediğim kavmü kardeşler
Nedir bu feleğin ettiği işler
Gözümden döktüğüm kan ile yaşlar
Gelin helallaşın ben gider oldum
Sakın kızlar edepsize varmayın
Aslı’n kaçmış, gelir ise koymayın
Dertli Kerem bundan gitti demeyin
Gelin helallaşın ben gider oldum
deyip kesti…
Bir de babası gelip:
“Oğul niçin böyle çocukluk edersin? Gel bu sevdadan vazgeç.” dedi.
Bu sözler Kerem’in kulağına girmedi, tekrar babasının elini öptü ve yola çıktılar. Babası arkasından bakakaldı. Bir de Sofu ile İsfahan’dan taşraya çıkıp gördüler ki şehrin kenarındaki bir çeşme başında birkaç gelinlik kız cümbüş ederler. Kerem baktı ki bunların içinde bir tanesi aynı Aslı Han’a benzer. Kerem bu kızları görünce bir kere ah edip Sofu’ya:
“Aman Sofu kardeş ver şu benim sazımı. Benim Aslı’m burada cümbüş ediyor.” diyerek aldı sazı eline, bakalım ne dedi.
Aldı Kerem:
Salına salına yolun üstüne
Çıkan dilber beni mecnun eyledi
Üsküfün eğdirmiş şahin bakışlım
Bakan dilber, beni mecnun eyledi
Şahin gibi binmek ister atlara
Sinesini açmak ister yatlara
Aşkı ile türlü türlü odlara
Salan dilber beni mecnun eyledi
Şahin avın ürküttüler turnalar
Ben korkarım gayri göle konalar
Ak ellere elvan kına sürerler
Yakan dilber beni mecnun eyledi
Dertli Kerem eder alıp satamam
Gayri güzellere gönül katamam
