сега ги докрајчија со по еден удар со бејзбол палка по тиловите. Мене ми
изгледа како напад од минување, со ракетен фрлач. Ќе се вратам. Нејќам да
ме начекаат како очевидец тука.“
„Не, секако. Врати се и прави се глуп, но потајно види што ќе дознаеш.
Подоцна ќе ме известиш.“ Тој исклучи.
По пет минути, Џон веќе спиеше, како што обично и правеше, а Тереса
тивко стана, се облече и се врати на работа – беше време да организира
вечера за работодавачот.
За време на оброкот, Тони усно го извести Џон за бомбардирањето.
„Ова не е официјално, шефе, но ми го кажа еден од луѓето на О’Лири, па
веројатно е најблиску до вистината. Навистина нападот бил од движење и
употребиле рачен ракетен фрлач на гранати. Очигледно првата ја испукале
на поминување. Минала низ решетките од капијата и ја погодила куќата.
Чуварот, кој веројатно си ги броел среќните ѕвезди оти не го разнеле, испукал неколкупати.
„Моторџиите потоа се вратиле кај капијата и повторно испукале, но огнот
од крајот на фрлачот веројатно го запалил горивото што истекувало од
дупка од куршум на резервоарот за бензин и го кренал во воздух моторот.
Втората граната ја погодила капијата, како што требало и првата, и ја
однела. Кога експлодирал моторот, а моторџиите се вратиле на Земјата, запалени, луѓето на О’Лири им ги скршиле вратовите со бејзбол палки за да
не оставаат недовршена работа.“
„Што мислат, Тони, кој е одговорен?“
„Ми кажа дека не знаат, но кога јас сугерирав дека е противничка ирска
банда од дома, тој не рече дека не е.“
„Освен моторџиите, други повредени има?“
„Чуварот не е добро. Има рани од шрапнел, а големите шипки од ковано
железо убаво го треснале кога експлодирале кон куќата. Но, веројатно ќе
преживее.
Чистачката има парчиња стакло во газот, но добро е. О’Лириеви биле
одзади, блиску до базенот, така што и тие се сите добро.
„Дали дошла полиција? Мислам дека слушнав сирени, но дотогаш веќе
спиев и можно е да сум сонувал.“
„Не, дошла... исто и пожарната и брзата помош, откако сѐ завршило.
О’Лириеви дотогаш веќе со рејнџ роверот ги имале однесено чуварот и
чистачката во болница. Брзата помош ги однела телата на моторџиите, пожарната го испрскала расчадениот крш, па проверила дали куќата има
претрпено структурно оштетување, а полицијата поставила кордон околу
местото. Сѐ уште ги има многумина таму, се трудат да изгледаат загрижено
и зафатено.
„Ме прашаа дали сум видел нешто, а јас им одговорив дека сум го видел
само чадот. Ги заболе нив, само да не се вмешани Шпанци.“
„Не, имаш право. Па, фала ти, Тони. Одлично сработено, како и секогаш.
Мислиш дека ние сме во некаква опасност?“
„Не, шефе, само морковите, ова, извинете, шефе, Ирците, си водат војна
за територија. Нема никаква врска со нас. Сепак, јас викнав уште некој пар
раце, за секој случај.“
„Добро. Јадеше ли?“ го праша, покажувајќи кон столче.
„Не, но ќе ме чека нешто за јадење кога ќе се вратам во канцеларија.
Фала.“
„Ако сакаш така, Тони... Секогаш си добредојден, го знаеш тоа. Добро, како сакаш, да не те задржувам, те чека јадењето. Ќе се видиме после, на
патрола.“ Џон сакаше да шета двапати дневно низ градините во близина на
куќата, пред да си легне, како дел од режимот вежби.
