එය එසේ විය නොහැකි යයි සිතීමට තරම් ඔහු මෝඩයෙකු නොවූ අතර එම තීව්‍රතාවයෙන් තමා කිසි දිනෙක වෙනත් කාන්තාවකට ආදරය නොකරන බව ඔහු දැන සිටියේය.
ඔවුන්ගේ එකඟතාවයකින් ඔවුන්ට දරුවන් නොසිටියෝය, එබැවින් මේ දිනවල බොබ්ගේ ආදරය යන්නෙන් අදහස් කරනුයේ ඔහුගේ රැකියාව හොඳින් කරගෙන, ඔහුගේ ලොක්කා ගැන සැලකිලිමත් වීමයි: වෙනත් වචන වලින් කිවහොත්, රැකියා තෘප්තිය සහ සහායකයා, මිත්‍රත්වය පවා.
ඔහු බීමත්ව සිටියදී ඕනෑම ස්ත්‍රියක් ඔහු අමග සිටීමට මැලි නොවූහ. බීමත්ව සිටියදී කාන්තාවන් ඔහුට ආකර්ශණීය නොවන බව පුස්සක් වූ අතර, ඔහු සතුව මුදල් තිබුනද, ඔහු පසුපස පැමිණි බොහෝ ස්ත්‍රීන් ඔහුගේ ප්‍රියතාවයන්ට වැඩි වයසින් යුත් අය වූහ. ඔහු තවමත් සිතුවේ, ඔහු හතළිස් හය හැවිරිදි ව්‍යාපාරිකයෙකු නොව විසි හැවිරිදි පැරෂුට් භටයෙකු ලෙස ය.
අතක් හෝ පයක් අහිමිව යනසේ ඔහුට ජෙනීව අහිමි වූ අතර සෑම විටම එය ඔහුට දැනුනි. නරකම දෙය නම්, පොලවේ මේ ගතකරන ජීවිතයේ ඔහුට ඒ ගැන කළ හැකි කිසිවක් නැති බව ඔහු දැන සිටි අතර එයින් ඔහු දරුණු ලෙස ආතතියට පත් විය.
ඔහු සිය රේන්ජ් රෝවර් රථයෙන් හීත්‍රෝ ගුවන් තොටුපල වෙත ගොස් ඇමරිකා එක්සත් ජනපදයට පියාසර කිරීමට පෙර එක රැයක් එහි රැඳී සිටියේය.
ඔහු ගමන සඳහා වැඩි යමක් ගත්තේ නැත: ඔහු ආදරය කළ සැවිල් රෝ ඇඳුම, අතින් සකසන ලද ෂර්ට් කිහිපයක්, යට ඇඳුම් සහ ඔහු දැනට ඇඳ සිටි දේ. තමාට අවශ්‍ය ඕනෑම දෙයක් ඕනෑම වේලාවක මිලදී ගත හැකි බව ඔහු දැන සිටි අතර එලෙසම ඔහු යම් සංචාරයක ගියවිට, සිහිවටන ඇඳුම් මිලදී ගැනීමටද ප්‍රිය කළේය.
ගමනාන්තයට පැමිණි විට, බොබ් කුලී රථ රියදුරෙකුගෙන් ඉල්ලා සිටියේ තමාව 'කලබලයක් නැති නවාතැන් පලකට’ කැඳවාගෙන යන ලෙසටය, මන්ද යත්, ඔහු මීට පෙර කිසි දිනෙක ඇලබාමාහි බර්මින්හැම් වෙත නොපැමිණ තිබුන බැවිනි. ඔහු හෝටලයේ නවාතැන් ගෙන, ස්නානය කොට, වෙනත් ඇඳුමක් ඇඳ පිළිගැනීමේ කවුන්ටරය නාද කළේය.
"මට එච්චර සනීප නෑ ... මම දියවැඩියා ලෙඩෙක්. කරුණාකර මාව දොස්තර ඒ. ඩබ්ලිව් ක්‍රෝගේ ශල්‍යාගාරයට ගෙනියන්න කුලී රථයකට එන්න කියන්න පුලුවන්ද? මගේ යාලුවෙක් එයාව මට නිර්දේශ කරලා තියනවා.”
"හරි සර්, පහළට බහින්න උදව් ඕනෙද සර්?"
“නැහැ, එහෙම ඕනේ නැහැ, ස්තූතියි. මම අවුරුදු ගණනාවක් අසනීපයෙන් ඉන්න හින්දා මට කලින් අනතුරු ඇඟවීමේ ක්‍රමයක් මම ම හදාගෙන තියෙන්නේ. ඔයා දැන් කුලී රථයකට කතා කරනවා නම්, මම පිළිගැනීමේ කවුන්ටරයට එන්න දැන් පිටත් වෙනවා. ඔයාට ස්තුතියි."
"ඔයාටත් ස්තුතියි, සර්."
වෛද්‍යවරයාගේ ස්ථානයට පැමිණී බොබ් වෛද්‍යවරයාගේ ඩිස්පෙන්සරියේ දොර විවර කළ අතර, එහි ඇතුලට යාම සඳහා පුද්ගලයින් තිදෙනෙක් බලා සිටිනු දුටුවේය. ගැඹුරින් හුස්ම ගත් ඔහු බිම වැටීමට ඉතා ආසන්නව සිටින්නාක් මෙන් පිළිගැනීමේ නිලධාරියාගේ කවුන්ටරය මත සිය සම්පූර්ණ බර තැබීය.
"මට ඩොක්ටර් ක්‍රෝව ඉක්මනටම හම්බවෙන්න ඕන," ඔහු තදින් හුස්ම ගනිමින් කිවේය. "දියවැඩියාවේ කම්පනය, එයා ඉන්නවද? ඩොක්ටර් ක්‍රෝ? මේක නිව් යෝර්ක් වල ඉන්න මගේ වෛද්‍යවරයාගේ යොමු කිරීමක්.”
බොබ් කාඩ්පත් දෙකක් දිගු කළේය, එකක් තමා දියවැඩියා රෝගියෙකු බව පෙන්වීමට සහ අනෙක තමා සතුව මුදල් ඇති බව ඔප්පු කිරීමට ය. පිළිගැනීමේ නිලධාරියා භීතියෙන් ඔහු දෙස බැලූ අතර, ඔහුට ඉඳගැනීමට අසුනක් තැබීමට තම කවුන්ටරයෙන් එලියට පැමිණ යලිත් ගොස් දුරකථනයෙන් කතා කළේය. දොස්තර ක්‍රෝ වහාම පිටතට පැමිණ, ඔහු එලියට පැමිණි කාමරයට නොව වෙනත් කාමරයකට බොබ් ව රැගෙන යාමට උදව් කළේය. ඇතුළට ගිය පසු බොබ් කෙළින් වී පුදුමයට පත් වූ වෛද්‍යවරයාට අතට අත දී වාඩි විය.
"හලෝ, වෛද්‍යතුමනි, ඔයාව හමුවීම සතුටක්! ඔයා මේ සුමානේ දෙසැරයක් ඒජන්සියට කතා කරලා තියනවා. ඔයාට අපිට කියන්න තියෙන්නේ මොනාද?”
දොස්තර ඒ. ඩබ්ලිව් ක්‍රෝ කනිෂ්ඨයාට මේ තත්වය පිළිබඳව අවබෝධ කරගැනීමට තත්පර කිහිපයක් ගත විය.
"අර්, ඔව්, මට කණගාටුයි, ඒ ගැන කියනවා නම්, මම ප්‍රධාන කාර්යාලයේ කෙනෙක් එක්ක කටයුතු කරණ පළමු අවස්ථාව මේකයි."
"කිසිම ප්‍රශ්නයක් නෑ. මගේ නම ජිම්, මම ආවේ සහභාගිවෙන්නා එක්ක කතා කරන්නයි. ඔයා මට සම්බන්ධතා විස්තර ලබා දෙනවා නම්, ඔයා දැනට කර කර ඉන්න වැඩේ කරගෙන යන්න මට ඉඩ දෙන්න පුළුවන්.”
වෛද්‍යවරයා ඔහුගේ ඩෙස්ක්ටොප් පරිගණකය නැවත සක්‍රිය කර, රෝගියෙකුගේ වාර්තාවක් සොයා, එය මුද්‍රණය කර බොබ් වෙත භාර දුන්නේය.
"මට කරන්න තියෙන්නේ මෙච්චරයිද?"
"ඔව් ඩොක්ටර්. අපි මේ ඉස්සරහට වෙන්න පුළුවන් සහභාගිවෙන්නා සම්බන්ධ කරගෙන එයාට සහයෝගයෙන් කටයුතු කරන්න අවශ්‍ය නම් ඔයාට අපි ඒ බව දන්වනවා. ඔයාගේ සහයට බොහොම ස්තුතියි. අපි නැවත හමුවෙයි කියලා මම බලාපොරොත්තු වෙනවා.”
"ඔව්, ස්තූතියි, ජිම්. අර්, සමහර විට, ඔයාගේ කතාව ඇත්ත කියලා පෙන්නන්න මම හිතනවා ඉන්සියුලින් ටිකක් එව්වොත් හොඳයි කියලා.”
"ඔව්, ඒක හොඳ වෙයි."
මිනිත්තු කිහිපයකට පසු, ලිපිනයක් තම අතෙහි තබාගෙන බොබ් නැවත පාරට පැමිණියේය. තරමක් ධනවත් බවක් පෙනුණු වීථියේ ඉහළ පහල බැලූ ඔහු තමා සොයමින් සිටින දේ දැක පාරේ අනිත් පසට මාරුවිය.
ඔහු බාර් එකට ඇතුළු වී බියර් එකක් ඇණවුම් කළේය. බියර් දෙකකට පසු, ඔහු නැවත වරක් බාර් එකේ සේවකයාට කතා කර නම නොපෙනෙන සේ කඩදාසිය නමා එහි සඳහන් ලිපිනය පෙන්වූයේය.
"මේක තියෙන්නේ මේ ළඟද? මම එක්සත් රාජධානියේ ඉඳන් ආවේ, සෑහෙන කාලෙකින් කිසිම සම්බන්ධයක් නැතිවුණ මගේ සහෝදරයා බලන්නයි. නමුත් මම මේ නගරය ගැන කිසිම දෙයක් දන්නේ නැහැ. කවදාවත් මෙහෙ ඇවිල්ලත් නැහැ.”
“ඒක වැඩි ඈතක් නෙමෙයි. ඒ උනාට ඔයා කුලී රථයක් අරගෙන ගියොත් වඩා හොඳයි. ඒකට ඔයාට ඩොලර් දහයක් විතර යයි.”
බොබ් ඔහුගේ බාර් බිල ගෙවා කුලී රථයක් ලබා ගැනීම සඳහා පිටතට ගිය අතර ඔහු එමගින් මධ්‍යම පාන්තික උප නගරයකට පිවිසුණේය. ඔහුට අවශ්‍ය නිවෙස පසුකර යාර පනහක් පමණ කුලී රථය ගියපසු, එය නැවැත්වූ ඔහු නැවත ඒ නිවස දෙසට පයින් ගමන් කළේය.
නිවෙස වෙත ඇවිද යාමේදී ඔහු, ඔහුගේ කොණ්ඩය තදින් තලා, දොර අසලට ගොස් සීනුව නාද කළේය.
හොඳින් ඇඳ පැළඳගත්, හැඩකාර පෙනුමක් ඇති, ලස්සන කාන්තාවක් දොරට පිළිතුරු දුන්නාය.
"හලෝ, මැඩම්, මෙය කාටර් මහත්මයාගේ සහ මහත්මියගේ ගෙදරද?"
“කාටද දැනගන්න ඕන?"
"අනේ කරුණාකරලා, මැඩම්?"
"ඔව්, කාටද ඒක දැනගන්න ඕනේ?"
"ඔයාගේ සැමියා ගෙදර ඉන්නවද? මගේ නම ජිම් බාබර්. මම ඔයාගේ ස්වාමියා වැඩ කරන තැනට සම්බන්ධ රක්‍ෂණ කාර්යාලය වන ‘වෝකර් ඇන්ඩ් වෝකර්’ වල වැඩ කරන්නේ. කිසිම ප්‍රශ්නයක් නැහැ. නමුත් ඇත්ත වශයෙන්ම, ඊට හාත්පසින් වෙනස් දෙයක්. අපි හිතන්නේ එයාගේ රක්‍ෂණ වාරික වලට සැලකිය යුතු වට්ටමක් ලබා දෙන්න තියනවා. අපිට පේන විදිහට එයා ඕනෑවට වඩා ගෙවලා තියනවා.”
"නැහැ, එයා තාම ආවේ නැහැ, ඒ උනාට මම ඉක්මනින් එයා එයි කියලා බලාපොරොත්තු වෙනවා. එයා සාමාන්‍යයෙන් එන්නේ හයට විතර.”
“ආ එහෙමද ... මට පහයි හතලිස් පහට තව හමුවීමක් තියනවා ... ඔයාට පුලුවන්ද එයාගේ ජංගම දුරකථන අංකය මට දෙන්න, එතකොට මට පුළුවන් එයාට කතා කරන්න, එහෙම නැත්තම් ඔයා එයාට දුරකථනයෙන් කතා කරලා මම ඇවිත් කියලා කියනවද? දෙකෙන් ඔයා කැමති ඕනේ දෙයක්.”
ඇය සිය ජංගම දුරකථනය සාක්කුවෙන් ඉවතට ගෙන ඇමතුම ගත්තාය.
“රොන්, මේ ඉස්සරහා දොර ගාව කෙනෙක් ඉන්නවා ඔයාට කතා කරන්න ඕනේ කියන. කමක් නැද්ද මැණික?"
ඇය දුරකථනය බොබ් වෙත දුන්නාය.
“හලෝ, කාටර් මහත්මයා. මම ඔයාගේ සමාගමේ සෞඛ්‍ය රක්‍ෂණ ක්‍රමයෙන් ... ඔයාගේ වෛද්‍යවරයා දොස්තර ඒ. ඩබ්ලිව් ක්‍රෝ කනිෂ්ඨයා තමයි මට ඔයාගේ විස්තර දුන්නේය ... අපි ඉතා ඉක්මනට හම්බවෙමුද? ඒක ඔයාගේ මූල්‍යමය යහපත සඳහා වෙයි. කරුණාකරලා මගේ ජංගම දුරකථනයට මට ආයේ කතා කරන්න, ඔයා ගාව පෑනක් තියෙනවද? 01408, ඒක මා වෙත හරවලා එනවා. ඔයාට පුලුවන්නම් කරුණාකරලා ඊළඟ විනාඩි දහය ඇතුලත අමතන්න. ඔව්, හදිසියි.”
ඔහු දුරකථනය කාටර් මහත්මියට ආපසු දුන්නේය. ඇය එය කනට තබාගෙන පසුව එය නිවා දැමුවාය.
“හොඳයි, ඔයාට බොහෝම ස්තූතියි, කාටර් මහත්මිය, මට තවදුරටත් ඔයාට කරදර කරන්න අවශ්‍ය නැහැ. මම එහෙනම් යන්නම්. සුබ දවසක්."
ඔහු හිස වනා, සිනාසී, ආපසු හැරී ඇවිද ගියේය. වීදිය සැතපුමක් පමණ දිග වූ නමුත් නැගෙනහිර දෙසට ඇවිද ගියහොත් තමාට නැවත නගරයට පිවිසිය හැකි බව ඔහු දැන සිටියේය. යාර තුන්සියයක් පමණ ඇවිද ගියපසු ඔහුගේ ජංගම දුරකථනය නාද විය.
“හලෝ, ජිම් බාබර් ...” ඒ අංකය ඇත්තේ ගරෙග්ට සහ ලෝකයේ තවත් එක් අයෙකුට පමණක් බැවින්, ඒ කවුදැයි ඔහු දැන සිටියේය.
"කාටර් මහත්මයා, ඉක්මනින්ම මාව අමතුවාට ඔයාට ස්තුතියි. අපිට ඉක්මනට හම්බවෙන්න පුලුවන්ද? මට ඔයා එක්ක සාකච්ඡා කරන්න හදිසි දෙයක් තියනවා, ඒ වගේම හෙට උදේ මම මේ නගරයෙන් යනවා. මම හිතන්නේ ඔයා දැන් ගෙදර යමින් ගමන ඉන්නේ කියලයි ... ඔව්, හොඳයි. ඔයාට පුළුවන්ද මාව ගන්න? මම ඔයාගේ ගෙදරට යාර හය හත්සියයක් නැගෙනහිරින් ඉන්නේ. මම ඇවිදිනවා. මම ලා නිල් පාට ඇඳුමක් ඇඳලා ඉන්නේ. ඔයා මොකක්ද එලවන වාහනය? සුදු ප්‍රියස් එකක්ද? හරි, ඊළඟ මිනිත්තු කීපයේදී මම ඔයා එනවද කියලා බලන්නම්.”
සුළු මොහොතකට පසු නගර මධ්‍යයේ සිට පාළු වීදිය දිගේ කාරයක් ඔහු වෙත පැමිණියේය. එය ඔහු අසල නැවැත්වූ අතර ළඟම ඇති ජනේලය විවෘත විය.
“අහ්, කාටර් මහත්මයා කියලා මම හිතනවා. ඔයාව දැන හඳුනා ගැනීම කොච්චර සතුටක් ද? ජිම් බාබර්. අපට පෞද්ගලික කතා බහකට කොහේ හරි යන්න පුළුවන් නේද? ඒකට වැඩි වෙලා යන එකක් නැහැ. මේ ළඟ තියන වැඩි සද්ද නැති බාර් එකක් මම දන්නවා; මට සීතල බියර් වීදුරුවක් බොන්න ඕනේ. අද හරි රස්නෙයි, නේද?”
බොබ් රථයට ගොඩ විය. කාරය යූ අකුරේ හැඩයට හරවා නැවත නගරයට ගියේය. රොන් කාටර්, උපකරණ පුවරුවේ තිබූ හෑන්ඩ්ස් ෆ්‍රී උපාංගය සක්‍රිය කර ඔහුගේ බිරිඳට කතා කළේය.
"හලෝ, මැණික. ඔව්, මම දැන් බාබර් මහත්තයා එක්ක ඉන්නේ. අපි කතා කරන්න තමයි යන්නේ, නමුත් මම පැයකින් ගෙදර එනවා. ඔව්, කෑම ගැන කණගාටුයි, නමුත් ඔයා තත්වය දන්නවනේ. අනික ඒක හැමදාම වෙන්නේ නැහැනේ, එහෙම නේද? ඔව්, හරි, ස්තූතියි, මැණික. ඔයාව ඉක්මණින්ම මුණ ගැහෙන්නම්."
