Асарнинг бул иккинчи қисмида ўзига хос ва ноодатий ёндашув билан, қизиқарли тартибда — моддийланмишликда турмиш зарра (давоми) — ирсий тузулма ва онинг номоддий қонуниятлари — одамий мавжудотнинг номоддий моҳияти — азалий қонунлар каби масалалар ҳозирги замон ўзбек тилининг нафосатли мумтоз услубида мантиқий қонуниятларга солинмиш ҳолда ёритилади.