banner banner banner
ТАНЛАНГАН АСАРЛАР
ТАНЛАНГАН АСАРЛАР
Оценить:
 Рейтинг: 0

ТАНЛАНГАН АСАРЛАР

Кузак япроқларга зарҳал югуртиб,
Олтинларга кўмди борлиқ боғини.
Сўнгги яшилликни кўзимга суртиб,
Ўйчан кузатаман гул титроғини.

Хазон тўкса ҳамки шамоллар изғиб,
Юракда яшариш, гўзаллик кучи.
Куз пинакка кетар қиш бўйи мизғиб,
Зумрад кўклам бўлиб уйғонмоқ учун.

БИР ШОДА НУР

Ҳали тоғ ортида қуёш қайдадир,
Қоялар яширмиш уни букулиб.
Бироқ бир шода нур тортинмай дадил
Юксак-юксаклардан мўралар кулиб.

Балки кўҳлик тонгнинг чопари,
Қарашида шўхлик, жилвагар имо.
Гўё тиниқликдан яралган пари,
Қўшиқдан яралган, эҳтимол.

Теграсида олтин кунгура,
Балки фазо қасрига соқчи.
Зум ўтмай қуёшни ипакка ўраб
Кўк тўрига бошлаб чиқмоқчи.

Шу – зардан тўқилган самолар байти,
Қуёш китобидан очилган варақ,
Қутлуғ тонг ҳақида ҳикоя айтиб,
Ёруғ кунимиздан келтирди дарак…

КАФТИМДАГИ ЮЛДУЗ

Кафтларимда юлдуз чирпанар,
Кўзларимда юлдуз шўхлиги.
Йўлларимда юлдуздан фонар,
Бу – теграмда зулмат йўқлиги.

Ҳар юлдуздан кўкда ҳаттоки
Сўнмас қуёш ёққум бор улкан,
Қуёшлардан сийнангга токи
Олтин маржон таққунча, ўлкам.

Кафтларимда юлдуз чирпанар…

ОЛТИН ЎТЛОҚ ҲАҚИДА БАЛЛАДА

Қуёш чодир тикиб само тагига,
Зангор уфқларга зар юргизармиш.
Илҳом янглиғ бедоғ кўк юксагига
Олтин ўтлоқ тасвирини чизармиш.

Оқшомда қўлидан тушиб қалами,
Ётоғига ҳорғин қўяр эмиш бош.
Чизиб битиролмай жаннат далани,
Буюк армон билан сўнармиш қуёш.

Қўшиққа кўчириб нур таъсирини,
Содиқ қолиб қуёшнинг ғоясига
Зумрад чаманларнинг шўх тасвирини
Шоир етказармиш ниҳоясига.

Гар кўкка боқсангу, олтин мовийлик
Қаршингда юз очса зар ўтлоқ бўлиб,
Тозалик уфурса шу самовийлик,
Бунда – қуёш эмас, шоирнинг қўли.

САҲАРДА УЙҒОТИНГ МЕНИ, ОДАМЛАР

Ўша қиш эртаси ёдимда ҳамон:
Ажиб тиниқликдан кўз қамашгулик.
Эзгу туйғуларни етаклаб бу он,
Кумуш қорлиқ бўйлаб йўллар ошгулик.

Кимдир тонг саҳарда туриб атайин,
Йўл очиб кетмишдир қорнинг бетида,
Табассум улашиб – тиниқ ва майин
Қизлар боришади излар кетидан…

Шу-шу туни бўйи ёққанида қор,
Эрта турмоқ бўлмиш кўнгилнинг иши.
Хаёлимга келар бу чоғлар ҳар бор
Ўша из қолдирган йўловчи киши.

Бу тун ҳам бедорман, нурли дарчадан
Қорга тикиламан, шу гўзал дамлар
Ягона сўровим шуки барчадан:
Саҳарда уйғотинг мени, одамлар!

ҚЎШИҒИМГА МУШТОҚ ОЛАМ

Қалбимга илҳому, қўлимга
Қалам тутмиш бу бахтиёрлик.
Шундай туюларки кўнглимга
Қўшиғимга муштоқдек борлиқ.

Гўё чаманларда гуллар зорманда,
Қўшиғимни кутган каби —
Юлдузларнинг иши бор манда