Олтин офтоб шошади.
Зулфининг тол-толига
Гул атри илашади.
Коинот кўҳлик жуда:
Янги тонг уйғонади.
Нақ заминнинг кўксида
Мангу олов ёнади.
Ўчоқда ўт ловуллар,
Қутлуғ рўзғор яшнайдир,
Азим шаҳар, овуллар
Фароғатга ташнадир.
Кўзгу олдида қизлар
Висолга таранади.
Оташ севгидан сўзлаб
Мангу олов ёнади.
Илҳом лаҳзаси шоир
Олам билан юзма-юз —
Бағридан излайди дур
Беором кеча-кундуз.
Сўз байтлар ҳалқасида
Ғазалга боғланади.
Жасоратга қасида —
Мангу олов ёнади.
Шаҳид аскар онаси
Ўғлин кутади ҳамон,
Ҳис қилиб Ер нафасин
Ухлайди ул қаҳрамон.
Она фарзанд доғида
Бир умр ўртанади,
Ҳаётнинг гулбоғида
Мангу олов ёнади.
Бахтини ўйлаб одам
Кўкдан келтирган олов,
Шу бахтига дамо-дам
Тахдид солар беаёв.
Ўша олов ногаҳон
Ёнғинга айланади,
Ёнмасин, дея жаҳон
Мангу олов ёнади.
МУСИЧА
Мусича кукулаб март эртасида
Борлиқни уйқудан уйғотди хушҳол.
Нимдошгина қушнинг оддий сасида
Башорат қилинган кўклам ва иқбол.
Қирқ бешинчи йилнинг нақ наврўзида
Зафарни башорат қилган оналар —
Мунислигини ва улар кўзида
Ёнган меҳр ўтин у ёдга солар.
Гоҳида битта сўз шеърга ранг берар,
Шу биргина сўзсиз шеър маъноси ҳеч
Баъзан оддий чечак боғда гуркирар,
Шу чечаксиз чаман, гул-раъноси ҳеч.
Олам кезамизу толмай, баъзида
Бир қадам босишга журъат етмайди.
Ўша бир қадамсиз, билсанг аслида,
Ҳаётинг карвони олдга кетмайди.
Мени маъзур тутинг о саркардалар, —
Билгувчисиз жанг ва зафар сирини;
Баъзан оддий аскар, бешуҳрат, камтар
Ҳал этади катта жанг тақдирини…
Орзу-армонидан тортиб одамнинг,
Тирикликнинг порлоқ юлдузигача,
Тўкис-тугаллиги учун оламнинг
Етишмайди баъзан… битта мусича.
ШАБНАМ
У тирик қарайди, шу тиниқ кўзи
Борлиқни кўради соғлом ва тўкис.
Унда акс этмоқчи офтобнинг ўзи,
У билан тупроққа тиз чўкмоқчи, тиз.
Шу қатра гулларга омонат инди,
Қанчалик омонат бўлмасин шу нам,
Алланечук рангин, ёрқин кўринди
Шабнам кўзгусида ярқ этган одам.
ФАРИШТА ВА АЛВАСТИ
Бу кун тонг саҳардан гўзал, олтинсоч
Офтоб зулфи кўкка сиғмай тошади.
Сен ҳам эрта туриб дарбозангни оч:
“Тонгда фаришталар ризқ улашади”.
Ёлғиз эртакдамас фаришта насли,
Афсонада эмас алвастилар ҳам.
Алвасти қалблардир ёвуз, ғаразли,
Фаришта юзлардан хуррамдир олам.
