Майли, авж пардада куйламаса ҳам,
Шунчаки, ёрига шивирлаб айтсин.
ЮГУРИК НУР китоби 1980 йил
МЕНИНГ ЗАМОНДОШИМ
Ўсмирлар ё бобокалондир,
Қуёш эмиб ўсган пахтакор,
Учувчидир, ё қаҳрамондир,
Ё эгнида ишчи жомакор —
Ким бўлмасин, ҳурмати учун
Кўксимда қўл, таъзимда бошим.
Хаёлим банд эрта, кундуз, тун —
Тенгдир балки ёшига ёшим,
Менинг замондошим.
Жанг қисматин бирга қилган ҳал,
У бир сафда Гастелло билан.
Бир кун унга тикланур ҳайкал,
Мармар эмас, соф тилло билан.
Бугунга у етса-да омон,
Лек бағрида қолган кўрғониш.
Жанглар ўтган йўлларда ҳамон
Ватан бўйлаб излар полкдошин,
Менинг замондошим.
Кўз ўнгимда сипо, камтарин,
Гавдаланур жасур, хушсурат.
Мен завқига айтиб офарин,
Хаёлларда қураман суҳбат.
Хатлар келса Туямўйиндан
Она пинҳон артар кўз ёшин,
Салом йўллаб Аму бўйнидан,
Дилда сақлар соғинч бардошин,
Менинг замондошим.
У бир шогирд, устод, аллома,
Ноёб кашфи дунёга доир,
Ва ё комил “Истиқболнома”
Достонини битгувчи шоир.
Ҳаёт номли тўқилур мато
Ибтидоий Вақт дастгоҳида.
Тошкесармиз бизлар бехато
Нураб битмас дунё тоғида.
Ул Фарҳоддир енгил отгувчи
Залвар-залвар тоғларнинг тошин.
Ғафлатлардан гоҳ уйғотгувчи,
Ажаб мунис, ғойиб сирдошим —
Менинг замондошим.
* * *
Зиё билан риё нечоғли нари,
Ҳижрон зулмати ёв висол нурига,
Шундай тескаридир, маънан тескари
Чаман билан саҳро бири-бирига.
Шеърий тасаввурда бу сўзлар фақат
Бирга нафас олар, яшар ёнма-ён.
Ёрнинг кўзларида ёнган муҳаббат
Кул қилур дилдаги тошни, бегумон.
Энг аввал кўнгилда, тоза юракда,
Тилак чамани гул ёзмасин нечун.
Эзгу инсон меҳнат яроғин тутса
Боғи Бобилини яратмак учун.
Дўстим, пойимизда ризвоний бир боғ
Барқ уриб бизларни ўйга толдирди.
Хаёлда ногиҳон оёғимизга
Риё саҳросининг тикони кирди.
Покиза ниятдан фориғ ҳар бир жон
Кабир саҳроларнинг саҳроси, бешак.
Ишқнинг зўри билан нақ илдиздан
Риёлар тиконин қўпормоқ керак.
Ва ювмоқ керакдир ишқ чашмаси-ла
Кўнгил ва заминда ётган доғларни.
Сўнг кўчирмоқ керак ўша саҳроларга
Ўша боғларни.
СОҒИНИШ
Ногоҳ гувоҳ бўлдим: икки қадрдон
Бир-бирининг азиз васлига тўйиб
Кўришмакда эди бир хайрли он,
Кўзда ёш, бағрига бағрини қўйиб.
Оқибат ҳақида ўй сурдим яккаш,
Бу туйғу нақадар камёб ва қадим.
Олисдаги дўстлар, негадир дил ғаш,
Жуда кўргим келиб сизни ўйладим.
