Агарда сўрсалар сендин, не дейсан?
Йўқотмай, бунда сен не излагайсен?
Топилгай аввалин ул, гар тополсанг,
Шитоб айлаб қидирсанг, излайолсанг.
Бу ҳайрат бирла учди не фиғонлар,
Бу ҳасрат бирла чиқди қанча жонлар.
95 Чекарлар аҳли содиқ бўйлаким хун,
Биров билгайму лек Ҳақ сирридир чун?
Назар сол, неча минг йилларки Иблис,
Иши тоат эди, тасбиҳ ва тақдис
.
Ҳама тоатлари беҳуда кетди,
Чу истиғно этиб, шул ерга етди.
Дили андуҳ бўлиб, меҳнатга қолди,
Тани макруҳ бўлиб, лаънатга қолди…
Чу истиғонойи Ҳақни ёд этармиз,
Бу водий ичра биз фарёд этармиз.
100 Жигарлар қон бўлур ул ёдимиздин,
Ул истиғно сабаб фарёдимиздин.
Гар истиғно билан фармон етишгай,
Умидлар соврилиб, армон етишгай.
Чун эрта ул баланд, айвони олий,
Қошида бонг урилгай, лоязолий
.
Жаҳонда борми бир журъатли, дилсўз,
Ки очгай сохта бу нақдинадин сўз?
Худойимнинг ишидир бениёзлик,
Сенинг коринг ўйиндир, ҳийлабозлик.
105 Тиларсен чун адо айлаб намозинг,
Муқаррар хушнуд этсанг биниёзинг…
Намозинг – тўшайи роҳи
дароздир,
Вале андин Худойинг бениёздир.
Жавонмардо, яқин англа батаҳқиқ,
Келур таклиф ила жонингга тавфиқ.
Ўшал тавфиқ Худодан етмаса гар,
Жаҳонда бир киши бўлмас муяссар.
Бу не рутбатки
, унга бору буткул
Балиқдин ойгача борлиқ – қаро қил.
110 Бу не қудратки, чун қудрат намоён,
Ки бир қил ичра юз санъат намоён.
Бу не иззатки, андоқ бениёз ул,
Ки бунда ақлу жонларга ўйиндир.
Бу не ҳашматки, гар ул жонга киргай,
Юриб, ҳар зарра юз тўфонга киргай.
Бу не сабқатки
, жумла аввалият,
Чу бўлмас унда мавжуди маъият.
Бу не ваҳдатки, сиғмас унга қил ҳам,
